> werkt deze zelf ook. > Daarom wordt ook terecht gezegd dat de mens door de genade, > die hij ontvangen heeft, > gelooft en zich bekeert. Weer gaat het om herschepping, dus geen new age nieuwe schepping. Dit gebeurt door de ware genade, de empathie. De empathie laat dus niet zomaar de geschiedenis los, maar wil die herstellen. Laten we kijken naar zondag 1 van de Heidelbergse Catechismus, vanuit de grondtekst : Vraag 1: Wat is uw enige troost, zowel in leven als in sterven? Antwoord: Dat ik met lichaam en ziel, zowel in leven als in sterven, niet mijzelf toebehoor, maar mijn getrouwe Zaligmaker, de baarmoeder (chasma, Grieks). Door de besnijdenis, de besnijdenis van het verstand, (d’m, Egyptisch) zijn mijn zonden volkomen betaald, hersteld (Grieks) en ben ik uit alle heerschappij van de duivel verlost. Hij bewaart mij zo dat zonder de wil van mijn hemelse Vader geen haar van mijn hoofd kan vallen, ja ook dat alle dingen mij tot mijn zaligheid moeten dienen. Daarom verzekert Hij mij ook door het heiligen, het toetsen, van het eeuwige leven en maakt mij van harte gewillig en bereid om voortaan Hem toegewijd te leven. Vraag 2: Wat moet u noodzakelijk weten om in deze troost godvruchtig te leven en te sterven? Antwoord: Drie stukken. Ten eerste, hoe groot mijn zonde en ellende zijn. Ten tweede, hoe ik van al mijn zonden en ellende verlost word. Ten derde, hoe ik God voor zo’n verlossing dankbaar zal zijn. We hebben gezien dat empathie dankbaarheid inhoudt, omdat het ook gericht is op de ander, de ander bemoedigd in het doen van goede werken, en daar ook innig verrukt over is wanneer dit geschiedt, en wat zich ook uit in dankbaarheid, als een van de vruchten van empathie. Alles in deze wereld gaat dus om het herstel van de empathie. Dat is ook wat betaling in het Grieks betekend : herstel (apodidomi). Het betekent ook het doen voortkomen van het
182 Online Touch Home