> naar zijn volkomen vrij, rechtvaardig, onberispelijk > en onveranderlijk welbehagen > besloten heeft in de gemeenschappelijke ellende te laten, > waarin zij zichzelf door hun eigen schuld gestort hebben, > en hun het zaligmakend geloof en de genade van de bekering niet te schenken, > maar door hen op hun eigen wegen en onder zijn rechtvaardig oordeel te laten, > hen ten slotte niet alleen om hun ongeloof, maar ook om alle andere zonden, > tot betoning van zijn gerechtigheid te veroordelen en eeuwig te straffen. > En dit is het besluit van de verwerping, > dat God geenszins tot een auteur van de zonde maakt > (het is godslasterlijk om dat te denken), > maar tot een ontzagwekkende, onberispelijke > en rechtvaardige rechter en wreker ervan. Feenstra : ‘Christus is gekomen, om te zoeken dat verloren is.’ Dat is ook wat empathie is : ter helle dalen om hen te verlossen uit de hel, wat puur metaforisch is natuurlijk, zoals ook de eeuwigheid metaforisch is, want het kan ook tijdelijk betekenen, of gewoon wereld, een plaats (grieks : aion ; hebreeuws : olam). Daarom bestond er bij de Israelieten geen eeuwige hel. God toornt niet voor eeuwig. In de psalmen is God ook in de hel, om de helbewoners, de oude profeten en psalmisten, bij te staan. De hel is de baarmoeder. Het is een dokter, en een mechanisme van vertaling. DL 1:14 > Verder, zoals deze leer van de goddelijke verkiezing, > naar Gods wijze raad, door de profeten, > Christus zelf en de apostelen, > zowel in het Oude als in het Nieuwe Testament is gepredikt, > en daarna in de Heilige Schriften verkondigd en nagelaten, > zo moet zij ook heden ten dage op de juiste tijd en plaats in Gods kerk > (waarvoor zij in het bijzonder bestemd is) > uiteengezet worden met de geest van onderscheidingsvermogen > en eerbied voor God,
201 Online Touch Home