reformatie. Zefanja, Esav-n’ny, heeft als Israelitisch-Edomitische betekenis in het Hebreeuws-Aramees ‘Ezau aan de borst’. Esav – Ezau, Hebreeuws n’ny – vrouwenborst, Aramees Esav is Edom, wat Adam als wortelwoord heeft, en voordat Adam was was Zakar, Sukker, als het pre-adamitische ras uit Genesis 1. Sukker betekent herinneren. Als we naar de wortels van Esav gaan dan komen we dus bij Sukker uit in de voortijd, als Sukker-n’ny, Sukker aan de borst, het herinneren aan de borst. Ook het boek Zacheria, Zakeriya in het hebreeuws, Sukker-yah, wijst op deze voortijdse Adam. De bewaker van de Sefanja van de Duitse theologie in de onderwereld is de geest ‘Divan’, een valse moeder die een slang is, een insect, en een verlammende spin, die over dit gebied waakt. Vandaar dat de geestelijke pelgrim dieper moet gaan in deze gebieden om deze geest te verslaan. Dit behoort tot het gebied van de territoriale oorlogsvoering wat een belangrijk vak is in de bijbelkunde. Om aan Divan te kunnen ontkomen moeten we naar Numeri, het boek van de eeuwige wildernis waar Mozes het volk toe leidde. Numeri 2:1-2 De Here sprak tot Mozes en Aäron: De Israëlieten zullen zich legeren ieder bij zijn vaandel onder de veldtekenen van hun families; op een afstand zullen zij zich rondom de tent der samenkomst legeren. In de rabijnse traditie heeft de stam Efraim het vaandel van het rund, stelt KeilDelitzsch. De bijbelgeleerde Jerome de Prado (1547-1595) beschreef dat boven de tent van de zoon van Efraim het vaandel van het kalf hing, zoals zijn voorvader Jozef door de uitleg van de droom van de runderen de hongersnood voorspelde en ook hierin voorzag, en toen Mozes de stam van Jozef zegende, oftewel Efraim, zei hij : ‘De eersteling zijner runderen is zijn heerlijkheid.’
43 Online Touch Home