hoofdstuk 19 supergoofy 1816-nazi’s David Byrne stelde dat liefde van de bodem moest vloeien, naar boven, dus niet van boven naar beneden. De mens moet dit niet omdraaien. Het moet allemaal onderaan beginnen. David Byrne vroeg zich af, in zijn rol als televisie of radio predikant in het nummer ‘Slippery People’ uit de tachtiger jaren, wat er toch aan de hand was met de mens. Hij vroeg zich af hoe de mens het zou kunnen weten, en stelde dat de mens geen spelletjes moest spelen, maar het voor zichzelf moesten zien. Mensen zijn goofy of zelfs supergoofy. Mannen zijn goofy, en vrouwen zijn goofy, en soort zoekt soort. Goofy voelt zich aangetrokken door goofy. Er wordt allemaal gesjoemeld, geduwd en getrokken, gesmokkeld ook, en alles heeft het niveau van onderbroekenlol. Alles is liefde en kennis, maar het kwaad is een van de bijwerkingen. Liefde zonder kennis is goofy, wat Engels is voor ‘dom’. Alles is liefde en kennis, maar domheid is ook een van de bijwerkingen. Voordat de mens een lijst gaat maken van wat allemaal wel niet dom is in zijn ogen is het van belang te weten dat het westerse christendom de ‘ik-weet-alles-beter’ show is. Er zijn verder een heleboel goede en lieve westerse christenen. Alles is liefde en kennis, maar beweterigheid is ook een van de bijwerkingen. Daarom moet de mens besneden worden, want de bijwerkingen worden van geslacht tot geslacht doorgegeven. Vaderlief en moederlief geven hun kinderen een pakketje ‘kwaad, domheid en betweterigheid’ mee op schoolreisje, om te kunnen overleven. Maar kun je dan niet beter gewoon sterven ? Is liefde en kennis dan niet genoeg ? Ja, het leidt op het pad van de minste tot het kruis, maar liefde in kennis opgebracht is sterker dan de dood. Is dat niet genoeg ? Gaat het dan niet om de supranaturalistische werkelijkheid achter
45 Online Touch Home