slaap, waarin wij rust kunnen vinden en met God kunnen communiceren. hoofdstuk 34 een antistof in deze tijd – de leer van maleachi Maleachi 2:5 Mijn verbond met hem was: leven en vrede; Ik gaf hem vrees (godsvrucht), en hij vreesde mij en beefde voor Mijn naam. (Calvijn’s vertaling) De heilige vreze, heilige voorzichtigheid, heilige alertheid, heilige waakzaamheid is moeder vreze waartoe de mens moet naderen om in verborgenheid en geborgenheid te komen, diep in het binnenste. In haar is genezing, stelt Maleachi, onder haar deken, haar mantel, of rok, in het Hebreeuws, dus het wijst ook weer op de baarmoeder, waarin de mens tot wedergeboorte kan komen, tot daadwerkelijke schepping, want de schepping is er nog niet geweest. Nu leeft de mens nog in foetale nachtmerries. Het laatste hoofdstuk van Maleachi gaat ook over het herstellen van de moederband met het kind. Calvijn noemt dat zo aan de monsterlijke dwaasheden kan worden ontkomen die zijn ontstaan door verschillende opvattingen in de tijd vanwege een gebrek aan oprechtheid. Calvijn wijst hier op psalm 2, op het kussen van het zoonschap. Kunnen wij zeggen : ‘Ja, maar dat is allemaal door de voorouders opgetekend, en dat hebben we allemaal niet nodig.’ De hemel had ook veel aan de voorouders gegeven, en werkte door de voorouders heen, en daarna dwaalde de mensheid nog meer af. Wie zomaar alle Israelitische fundamenten en christelijke fundamenten wegwerpt alsof het allemaal niets waard is, die is een dwaas. Ook al is er veel slecht en moet er veel verscheurd worden, vooral in het moderne westen : er zit ook veel goeds tussen. Met name heb ik het dan over het Israelitische oude testament : genesis, exodus, leviticus, numeri,
87 Online Touch Home