kunnen op deze planeet. Om die oorlogen op te lossen moest je vaak ontbrekende puzzel stukjes opspeuren. Als twee puzzelstukjes niet in elkaar passen, dan moet er namelijk vaak een derde bijkomen, en dan kan het soms wel passen. Voor mij was het dus belangrijk om op ontdekkingsreis te gaan naar de vergeten en verloren puzzel stammen, naar de missende puzzel stukjes. Ik moest dus een ontdekkingsreiziger worden. Er zou een gids met me meegaan die veel wist van de kinderplaneet. Die gids was een paars puzzelstukje en heette Hector. Dichtbij het kinderstadje was ook een haven, en daar gingen we naartoe met de puzzel trein. Zo kwamen we op ons schip. Hector zei dat we naar een puzzel stukje op zoek moesten gaan dat 'de brug' heette. Dit puzzel stukje zou tussen alle puzzel stukjes passen die niet in elkaar pasten. Zo konden ze door dit ontbrekende puzzel stukje dus wel in elkaar passen, en zou de oorlog opgelost zijn. Er zou ook ergens een stam leven met zulke puzzel stukjes, ergens op een eiland, maar niemand wist waar het was. Velen dachten dat deze puzzel stukjes niet meer bestonden, maar Hector had goede hoop en goede moed, en zei dat ze nog ergens moesten bestaan. Ook als we er maar één van zouden vinden, dan mochten we al blij zijn. We gingen de zee op en keken met onze verrekijkers. Hector zei toen dat het eiland waarop deze puzzel stukjes leefden zo moeilijk te vinden was, omdat het eiland altijd verschoof, als een schip. Sommigen zeiden dat ze het eiland weleens hadden gezien, maar het dreef dan altijd weer weg. 'Het eiland wordt bewaakt door monsters,' zei Hector. 'Als we de monsters niet verslaan, dan komen we er nooit.' Ik vroeg toen wie de monsters waren, maar dat moesten we nog ontdekken, zei Hector. Hector begon me steeds meer te vertellen. Hij zei dat de puzzelstukjes gemaakt waren van modder. Het waren dus modder puzzel stukjes. Het kon ook wezen dat ze diep onder de grond leefden, maar dan moesten ze eerst naar het eiland gaan. Hector had zijn kompas meegenomen, en na een tijdje zei hij : 'Oh oh, gevaar. Er zijn piraten in de buurt.' Hij zag dit door zijn verrekijker. De piraten waren blauwe puzzel stukjes. Ze begonnen te roepen vanaf hun schepen, en al snel werden we onsingeld. 'Alleen blauw mag hier komen. Jij bent paars !' riep een piraat. 'Wij zijn op zoek naar de modder puzzel stukjes !' riep Hector. 'Dat zijn bruggetjes. Dan passen we misschien wel bij elkaar !' Maar toen werden er schoten gelost. Het hele schip verging snel door al die kanonskogels, en al snel lagen we in het water. Nu moesten we zwemmen voor ons leven. 'Onderwater,' zei Hector. Ik merkte dat ik gewoon onderwater kon ademen. We zwommen toen heel diep naar beneden. 'Een geluk bij een ongeluk,' zei Hector. 'Ik zie een tunnel opening op de bodem.' Daar zwommen we toen naartoe. We konden de tunnel inzwemmen die nog dieper naar beneden ging. Het ging over in een buis en de buis was doorzichtig. We zwommen heel diep en kwamen toen in een ondergrondse wereld terecht onder de zee waar we de modder puzzel stukjes zagen. 'Een geluk bij een ongeluk !' riep Hector weer. Maar we konden niet uit de buis. De bruine puzzel stukjes begonnen tegen de buis aan te tikken, en sommigen hadden hun mes gegrepen of hun speer. 'dat gaat niet goed,' zei Hector. 'Ze zijn bang of boos, of allebei.' 'Wat moeten we doen ?' vroeg ik. 'Doorzwemmen,' zei Hector. De buis ging nog dieper en ging verder onder de grond. Hier was het
16 Online Touch Home