"Ik begin een beetje ziek en misselijk van al die grappen te worden," sprak ik. "Het paleis van de koningin wordt goed bewaakt," sprak het boertje. "Je komt niet zomaar van haar lijfwachten af. Je komt er niet zomaar doorheen." "Dat heb ik gemerkt," sprak ik. "We mogen van geluk spreken dat we elkaar weer zijn tegengekomen," sprak Helga. "Het had ook anders kunnen zijn, en dit is zo'n groot paleis." "Of schip," sprak het boertje, terwijl hij knikte. "Probeert iets of iemand ons soms in de war te brengen ?" vroeg ik. "Ik denk het wel," sprak het boertje plat. "Maar wij laten ons niet kennen." "Wat kunnen we doen ?" vroeg ik. "Rustig blijven doorademen," sprak Helga. "Ik durf niet van deze kamer af," sprak ik. "Het geluid op de gang was moordend. Ik heb geluk dat ik nog leef." Het boertje knikte. "Laten we voorlopig maar hier blijven, en hopen dat de derde grap snel slaapt." Gelukkig was de kamer erg groot, en stonden er wat bedden en had het een keukentje. 59
60 Online Touch Home