hele leven had ze verlangd naar een rustige plaats, alleen zou zijn. Ze was onrustig, zoals de apen onrustig waren, ma natuur was mooi hier, ze kon hier wegglijden. De a probeerden met haar te communiceren, maar zij gle steeds weg omdat ze moe was. Ze hielden haar vas later duwden ze haar bananen in haar mond. De natuur was als gladgestreken hier, niemand zei voelde zich oud en jong. Ze staarde naar het amule om haar nek had gedragen. Ze had het in haar hand Plotseling draaide ze zich om en zag een man staan indiaan. Een band met een paar witte veren om zijn Hij pakte haar hand, en ging naast haar liggen. Zij dat eigenlijk heel normaal. Misschien woonde de m Hij joeg haar niet weg. Hij gedroeg zich mysterieu voelde geen angst voor hem, alleen acceptatie. Als ze in zijn ogen keek zag ze een open jungle. H staarde naar haar. Ze kon wegzinken in zijn ogen. Z zeiden niets tegen elkaar. De man maakte een vuur ging erbij zitten, en Jara kwam er ook bijzitten eve Het leek wel alsof elke minuut een uur duurde. Zo het hier. Er was hier een open wereld, een diepte. Ze omhelsden elkaar terwijl ze elkaar niet kenden. 70
139 Online Touch Home