182

Troon der Lelies En ik liep bijna dronken naar de brug. Ik had een o trauma in mijn hoofd. Aan de overkant van de rivie lelies. Ook was er een stad van lelies. Ik liep langs grachten. Een vrouw met een wit en zachtgele hoed keek naa Ze had ook een zacht gele, witte jurk. Ze zeiden da vrouw der lelies was. Zonder adem keek ik naar ha hand was bedekt met Belgisch kant. Ze wees naar toen naar een huis. Ze wenkte mij om met haar me komen. Dronken liep ik achter haar aan. Ik had nie gedronken, maar ik was dronken van het oorlogs-tr We moesten een trap op, en gingen in rieten stoelen Ze glimlachte naar mij, maar ik kon haar ogen nau zien vanwege de sluier van haar hoed. We dronken wat, en zij vertelde haar verhaal, het v over de stad. Hier had ze altijd gewoond, maar een had alles verscheurd, al haar herinneringen. Zij had een oorlogs-trauma … Terwijl ze vertelde keek ik u raam, waar ik de lelies zag in de vijver en in de gra het was alsof ze mijn naam uitspraken. Zij tikten o ramen. 92

183 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication