Nu slijten mijn dagen met gemengde gevoelens, w ik denk aan Laura de indiaanse. Wilde dromen heb haar, zoals haar hart wild was. Ik weet niet waar ze ik durf niet op zoek te gaan. Misschien woont ze n steeds op de heide. Ze vertelde me dat ze daar een had, een hutje, of een tent. Ze deed er niet duidelijk Ze was altijd een beetje vaag, en het is nog maar v mijn herinneringen. Toch wil ik haar niet verloren gaan in mijn herinneringen. Ik heb het gevoel dat z belangrijk is, en dat ik haar nodig heb. Elke avond brand ik een kaarsje voor haar, voor La indiaanse. De dromen worden steeds wilder. Het is bij haar hoor, en zij bij mij. Maar haar bezoeken du niet. Ik zou op zoektocht kunnen gaan, maar de hei groot, te groot. En misschien is ze daar allang weer vertrokken, want dit alles was lang geleden. Het lij alsof de herinneringen veranderen, alsof de tijd stil bevries wanneer ik aan haar denk, maar wordt dan heel warm, en bang. Het is een vreemde mengeling gevoelens en emoties, en vreemde gedachtes. Ik vo dan heel extreem. De dromen beginnen me zelfs ov te beheersen. Ik krijg haar niet meer uit mijn gedac weg lijkt het wel. Ik denk dat ik verliefd ben, op La 97
193 Online Touch Home