Indiaanse. We hadden het zo goed samen, en nu is weg. Ik kan alleen maar dromen. Oh Laura de Indiaanse, wat is er toch van ons gew We hadden het zo goed samen, En je had zulke vreemde rituelen, En dat past wel een beetje in mijn vreemde gedach Ik denk vaak aan je, en voel je altijd bij me, Eigenlijk wordt het alleen maar sterker, Blijf bij me, of kom weer terug, Of is deze veranderende herinnering genoeg ? Ik heb het gevoel dat je me nog steeds in de bruine bloemenvelden duwt, Alsof ik wegzak in een diepe put, Ik kan je niet bereiken, en weet ook niet of ik je we bereiken, Ik voel me zo gespleten, Ik bekijk alles maar op een afstand, Veilig achter de schermen van mijn herinneringen, Maar het lijkt alsof je er doorheen breekt, Op je hoge paard, Je roept me, ik volg je, Ja, ik hoor bij jou, maar de stad trekt me altijd wee Voor het donker moeten we thuis zijn, 98
195 Online Touch Home