versierselen van drop was nog steeds een ingrijpen gebeurtenis. Ik keek haar aan, zij keek naar mij. Ik mijn oude jeugdliefde teruggevonden. Zij had klein borsten, niet gevuld, zij was teder, intens, voorzich zacht. Nooit zou er meer een zondvloed komen na Haar regenboog was een teken daarvan aan haar he schraapte de damp er vanaf. Een standbeeld werd v opgericht in de stad. Wij zouden haar nooit vergete Na die week speelden de kinderen spookje in de st werden de oude hobbelpaarden uit de schuur gehaa speelde, ik droomde. Het was de slag der herinneri rijkelijk belegde het mijn brood. Ik liet de raven er eten. Ik at de worst van het verleden door de berg n andere kant, en daar werd het varken van de toekom geslacht. Tijd was niet meer. De bezetters hadden d en het land ingenomen, weer vanuit het oosten, doo Arabische zon. En ik kon alleen maar glimlachen. het wel grappig, al die vogels. Wij voerden de voge het zwanenmeer, maar de zwanen zijn hier nooit m teruggekomen. Zij hadden het geheim ergens ande gebracht. Ook voerden wij de paarden die dag, de p van deze apocalypse. Beschuit was haar lievelingsv rozen haar lievelingsbloemen. Een paard zwom do 48
95 Online Touch Home