voor oppassen ?' vroeg Evert voorzichtig, niet wetende of hij de vrouw wel kon vertrouwen. De vrouw kwam het water uit. Ze had een soort verenrokje aan. Ze was een inheemse. Ze ging voor hem staan. Ze was iets groter dan hem. 'Dit is een doodsmerrie,' zei ze weer. 'Is dat erg ?' vroeg Evert. 'Tamelijk,' sprak ze. 'Waar zit het gevaar in ?' vroeg Evert. 'Niemand komt levend uit dit oerwoud,' sprak ze. 'Maar zijn we dood ?' vroeg Evert. 'Wie niet ?' zei ze weer. 'En als de dood voorbij is, dan is er weer leven, en dan zeggen we dat het maar een doodsmerrie was.' 'Dus aan het einde van de doodsmerrie kom ik weer tot leven ?' vroeg Evert. Ze knikte. 'Maar van sommige doodsmerries wordt je niet meer wakker. Sommige doodsmerries zijn voor altijd,' 81
82 Online Touch Home