die mijn handen en voeten doorboren. Al mijn beenderen kan ik tellen; zij kijken toe, zij zien met leedvermaak naar mij. Kersten zou zeggen als de mens weer snel antwoord wil en snelle verlossing : Doorwinter. De mens moet door de hongerwinter heen opdat de vrucht zal rijpen. Het is : doorwinteren – oordeel over de zonde – vergeestelijking – opname Dan moeten we eerst met zondag 1 weten hoe groot de zonde en de ellende is. In zondag 33 moet de haat naar de zonde groeien. Het roept op de zonde, het vlees, hoe langer hoe meer te haten en te ontvluchten. Zo kan er een muur van koudheid en dood naar de zonde groeien, opdat de mens in contact komt met de wilde sabbathen, die liefelijk zijn, maar meedogenloos naar het vlees. Zondag 32 stelt dat de vruchten de verzekering zijn van het geloof, dus geloof zonder vruchten is al helemaal waardeloos en zal de mens nergens toe leiden. Er kan alleen geloof bestaan in een vruchtbaar leven. Kersten stelt bij deze zondag dat God zich openbaart door Natuur en Woord, of door de Schepping en het Woord. Alleen door de Natuur kunnen wij het Woord begrijpen, en alleen door het Woord kunnen wij de Natuur begrijpen. Alleen de Geest, de vergeestelijking, kan het tot leven wekken en richten. Zonder leiding en verdieping is het zo waardeloos als een geloof zonder vruchten. Wordt de mens door profetie geleid of door willekeur ? Kersten wees op de Geest die over de wateren zweefde om zo op de schepping in te werken. De Geest bevrucht de wateren, en brengt dan de schepping voort. Kersten stelt dat het vuige laster is dat de leer van souvereine genade een vrijbrief geeft voor de zonde. De new age misbruikt de genade, heeft dus een eigen genade leer opgestelt waarin ze maar naar willekeur en eigen believen kunnen aanrotzooien, op een knullige manier omdat ze wars zijn van enige scholing, zodat ze later kunnen zeggen : ‘Wir haben es nicht gewust.’ Nee, natuurlijk niet, want ze hadden niet opgelet tijdens de les, en zijn gaan spijbelen met snelle auto’s. Zij wenden hun gezichten af en trekken vieze gezichten, om zo weer terug te keren naar hun drugs, om hun afgoden te aanbidden. Zij zijn onder een vreemde wind van leer, in een diepe slaap. Zij hebben hun eigen geloof en genade : een geloof in het vlees en de valse genade die dat met zich meebrengt. Het zijn valse, vervloekte vruchten.
104 Online Touch Home