verontrust, met vrees en wroeging, maar daarna weer terugvallen in dodelijke gerustheid. Vandaar dat zondag 33 zo belangrijk is, waarin de haat naar de zonde blijft groeien en niet indut. We spreken dan uiteindelijk over sabbath 33, een wilde sabbath, als een roofdier uitgezonden tot de zonde. Alleen deze worsteling zal vruchtdragen, stelt Kersten. Wat daarbuiten valt zijn de gronden van de dwaze bouwmeesters die zullen wegzinken, stelt hij. Hij stelt dat de weg naar de hemel achteruit leidt, en duidt hier ook op de regressie, de terugkeer. Ook duidt het op het minder worden, maar Kersten wees er ook op dat velen grauw waren geworden door de gelijkvormigheid aan de wereld. Ook noemde hij dit alles raadselen en paradoxen die de natuurlijke mens niet kon begrijpen. Hangen wij aan het kruis : Het leven is zoveel meer dan dat. Zondag 34 gaat over de geboden en de sabbath. De sabbath betekent niet dat je helemaal niet werkt, maar dat er niet vanuit het vlees wordt gewerkt. Deze zondag of sabbath maakt een complot tegen het vlees. Ze ligt blootvloets in haar hol, als een roofdier, wachtend op de jacht. Blootvoets omdat zij in contact is met de aarde, met de geschiedenis, de Orionse oerbronnen. Was er een Orionse oerknal ? Kersten noemt psalm 1 : 1 Welzalig de man die niet wandelt in de raad der goddelozen, die niet staat op de weg der zondaars, noch zit in de kring der spotters; 2 maar aan des Heren wet zijn welgevallen heeft, en diens wet overpeinst bij dag en bij nacht. De dichter lag verzonken in overpeinzing, en wandelde niet rond. Uiteindelijk gaat het over de boom geplant aan waterstromen die vrucht draagt op zijn tijd. Dat is ook wat de sabbath is. Ook noemt hij Psalm 81 over de honing stromende uit de rots, wat ook voorkomt in Dueteronomium 32 in het lied van Mozes. Ook dat is een beeld van de sabbath. Wij moeten als steen worden tegen de zonde, en dan zal de honing vloeien. De sabbath is zo een hemels werk. De geboden zijn geestelijk. We moeten niet zomaar luisteren naar de woorden van de mensen, maar naar het hart van de mensen. ‘Luister niet zomaar naar mijn woorden, maar naar mijn hart,’ zou de dichter zeggen. De sabbath is ook niet letterlijk zomaar de zaterdag, maar het is een diepe plek in het hart waar het vlees niet meer werkzaam is. Daar worden dus ook geen afgoden meer vervaardigd en gevolgd.
106 Online Touch Home