Zondag 50 gaat over ‘Geeft ons heden ons dagelijks brood.’ Dit is ons dagelijks brood waarmee de hemel de mens onderhoudt en bewaard. Het wijst op het hogere Woord, de hemelse biologie. De biologie van het vlees is hiertegen gekeerd. Het vlees ontmaskert niet, het vlees maakt dingen niet goed, maar bedekt alles met de mantel van vergeving, wat ook weer een grove vertaalfout is. Geeft ons heden ons dagelijks brood is in de Griekse worteltekst de opname. Geef ons heden onze dagelijkse opname, dat we telkens tot de hemel worden getrokken om de dingen te zoeken die boven zijn. In het Aramees : Geef ons heden onze dagelijkse brandstof. Het gaat er dus om dat de mens dingen krijgt om te verwerken, daarom is zowel het Woord als de mens vlees geworden. Het is onze shamanistische taak. Zondag 51 gaat over ‘Vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren,’ wat uit de bijbel komt, maar wat zowel in het Grieks als in het Aramees de scheiding betekent, de afscheiding en onderscheiding, het loslaten, het apart zetten, en dus niet zomaar zand erover en weer doorfeesten. Het betekent lijdzaamheid, het dragen van het kruis. Een heleboel mensen misbruiken vergeving en genade, komen tot overmatige vergeving en genade, waardoor de zonde goedgepraat wordt, en wat van het vlees is. Het bedekt de wortels. Ik had een droom van de vleselijkheid, en zij hadden een bepaalde aardse glans op de tenen, waardoor ze zich aangetrokken voelden tot elkaar, want het bedekt de diepte. Het doet alsof er niets aan de hand is, als in groot bedrog, en dat trekt de parasieten aan die dan gaan hokken. Laten we daaraan geen deel hebben. Het was een bepaald glinsterend slijm, slijmerigheid, terwijl daaronder de zonde gewoon kon blijven doorbestaan en doorgroeien. Wij moeten ons daarvan afzonderen. Vergeving is in het Aramees een worsteling en een strijd om los te komen van de zonde, het is het kruisigen van het vlees. De valkse vergeving, de overmatige vergeving, is iets van de dieven, die het gebruiken om hun sporen ermee uit te wissen. Ware vergeving betekent te komen tot een hoger beeld. Ware vergeving is de empathie van het onderwijs, maar het strijd tegen de zonde, en praat de zonde niet goed. De mens moet het goedmaken, en niet alles op de ander schuiven. Vergeving mag niet het hemelse werk uitschakelen, maar is er om de vleselijke werken uit te schakelen. De mens heeft te strijden tegen valse vergeving. Er is ook een valse, verblindende vergeving die komt uit het rijk van het vleselijke. Die vergeving heeft een vervloekt zaad en een vervloekte biologie. Daarin is de mens opgeblazen, oppervlakkig, betweterig en overmoedig, om het vlees te dienen. De mens heeft hierin grootheidswaanzin. De mens pronkt dan met zijn vlees, en trekt hierdoor allerlei gespuis aan. Vergeving mag niet in de plaats komen van bekering, want dat sust de mens in slaap, maar zoals de mens tegen valse vergeving dient te strijden, dient de mens ook tegen valse bekering te strijden.
148 Online Touch Home