voortkwam. We spreken dan over de jaren 1400 en 1500. Ben je op de grote recyclocratische voertuigen van de wilde, hussitische jongens, of sta je op de pleiadische maaimachines van het modernisme ? Daar moet je wat voor doen. Jakob kreeg zijn Rachel niet zomaar. Daar moest hij eerst hard voor werken, en eerst werd hij bedrogen met Lea. Ik heb me altijd bovenmatig lopen ergeren aan de westerse uitleg van dit verhaal, de westerse vertaling. In de grondtekst wordt het veel dieper besproken. Het heeft meerdere betekenissen, meerzijdig. Lea is in het Aramees een beeld van het vleselijke, ze had een oog van het kwaad, oftewel een ‘evil eye’ van roddelpraat, die alles omdraaide. Rachel daarentegen had in de Israelitische taal een goed karakter, en daarom was Jacob tot haar aangetrokken, maar kreeg hij eerst haar slechte zuster. Is het ook niet zo in het dagelijks leven ? Je moet echt vechten voor het goede. Lea stond voor het vleselijke van Jakob zelf, wat bedriegende hemzelf ook bedroog. Ook was Lea conformistisch, liet zich vormen door de meningen van anderen. Rachel hield haar standaard hoog, die was niet om te kopen, die sloot geen compromissen. Daarom werd uiteindelijk ook Jakob onder haar onderwijzende hand gesteld, want Jakob was zelf ook een bedrieger geweest. Toch koos hij uiteindelijk voor het goede, waarvan Rachel een beeld was. Wat een geluk is het als we uiteindelijk na al het lange werken, al het veelvuldige bedrog, en al het zware lijden en hongeren ons ‘Rachel moment’ hebben. Het is iets om te koesteren, iets om naar uit te zien, iets waarvoor we kunnen zeggen : We geven niet op. Maar zijn we dat ‘Rachel moment’ waard ? Het is iets in onszelf. Wij moeten zelf als Rachel wezen en haar principes leren kennen. Jakob onderwierp zichzelf aan haar als aan een meesteres, als zijn onderwijzeres. Zo kon zijn leugenachtig Lea-vlees afsterven. Dit is alleen een oogst die we kunnen krijgen als we zijn meegegaan op de voertuigen van de recyclocratie, door de geschiedenis heen. Er moet eerst veel gezaaid worden op de akkers van de geschiedenis. Rachel wordt in het Hebreeuws ook een goede, eerlijke, onderwijzende droom genoemd, terwijl Lea als een leugenachtige droom was. Toch moest Jakob ook met Lea leven. Hij had haar immers verdiend, wat een beeld is dat we het kruis niet mogen wegdoen, maar het beste eruit moeten halen. Uiteindelijk was Lea een beeld van het voorhangsel van Rachel. Lea was de echo van Rachel. Eerst moest Jakob hiermee klaarkomen. Ook Rachel werd weer van hem afgenomen, want zij stierf bij de geboorte van Benjamin, zijn jongste zoon, die door Rachel zelf Benoni, of Bennie, werd genoemd, wat betekent ‘zoon van mijn smart’. Dat Rachel van Jakob was afgenomen was een beeld dat we ons nergens overmatig aan moeten hechten. Calvijn stelt bij psalm 85 dat alhoewel de hemel haar dienstknechten overvloedig
215 Online Touch Home