op één lijn 34 2e uitgave 2009 Mijn leven als WESP DOOR JULES UMMELS, ZESDEJAARS STUDENT GENEESKUNDE In deze korte uiteenzetting vertel ik over mijn ervaringen tijdens de wetenschapsstage (WESP) bij de vakgroep Huisartsgeneeskunde in Maastricht. Ik zal specifiek ingaan op de begeleiding van deze stage en de verschillen hiertussen met de coschappen van het vierde en vijfde jaar. Mijn dagelijkse WESP begeleiders Luc Gidding en Mark Spigt hebben hun taken goed onderling verdeeld. Luc doet voornamelijk de dagelijkse begeleiding en Mark heeft het overzicht over het geheel. Beide heren hebben, naast de inhoudelijke stagebegeleiding, ook veel aandacht voor mijn persoonlijke doelstellingen en mijn ontwikkelingen als mens. Dat is erg prettig. Luc heeft plezier in zijn werk en brengt dat stuk enthousiasme ook over tijdens het begeleiden van studenten. Een van zijn maffe eigenschappen is dat hij steeds vooral de positieve kanten van een situatie probeert in te zien. Een eigenschap die je goed kan gebruiken bij het bedrijven van wetenschap, en zeker op zijn onderzoeksgebied: depressieve klachten. Daarentegen richt ik mijn aandacht meer op situaties die niet goed gaan, zodat deze ‘tegenslagen’ een grotere impact op mij hebben dan eigenlijk nodig is. Maandelijks evalueren wij mijn vooruitgang op verschillende gebieden. Deze evaluatiemomenten hebben ervoor gezorgd dat ik meer verantwoordelijkheid voor dit project ben gaan dragen. Dit heeft mij meer zelfvertrouwen gegeven en het inzicht gegeven dat een passieve houding, ontstaan door momenten van onzekerheid, een stagnerende werking heeft op mijn persoonlijke ontwikkeling. Juist deze inzichten zijn voor mij heel leerzaam geweest. Ik vind het moeilijk om een eenduidig profiel te schetsen van mijn ervaringen over de begeleiding van mij als coassistent in het vierde en vijfde jaar. In grote lijnen ben ik over de medische inhoudelijke begeleiding van arts-assistenten tevreden. Echter ontbrak vaak de tijd om samen mijn ontwikkeling te evalueren. Ook vind ik het jammer dat sommige specialisten met al hun kennis en ervaring amper een bijdrage hebben geleverd aan kennisoverdracht naar coassistenten. Gelukkig ben ik ook veel specialisten tegengekomen, die hun didactische kwaliteiten wel hebben ingezet om geneeskunde studenten te inspireren en zodoende hun bijdrage hebben geleverd aan de kwaliteit van toekomstige artsen. Kortom, er zijn duidelijke verschillen te merken tussen begeleiding en sfeer tijdens coschappen en een WESP bij HAG, waar je nadrukkelijk een teamlid wordt. Dit komt ook voort uit het feit dat de WESP, met 18 weken, flink langer duurt dan het gemiddelde coschap maar voornamelijk door de intensieve en positieve begeleiding. De bezige WESP DOOR JONAS GöBBELS, ZESDEJAARS STUDENT GENEESKUNDE Het begin van mijn WESP vond ik moeilijk, het was erg wennen om kwalitatief onderzoek te doen. Tot dan toe hadden we altijd geleerd om hypotheses te toetsen door middel van kwantitatief onderzoek. Het idee ligt er al, en je toetst gewoon in hoeverre dit ‘statistisch waar’ is. Nu werd het anders; er lag een probleem zoals ik beschreven had in mijn participatieprotocol, en nu dienden de mogelijke oorzaken en hypothesen nog gevonden te worden. Door middel van inlezen en het aanschrijven van huisartsen begon ik mijn stage. Het inlezen lukte aardig. Het vinden van huisartsen en deze warm maken voor een interview van ruim een half uur was andere koek. Veel 31
32 Online Touch Home