op één lijn 37 2e uitgave 2010 Van de voorzitter Plannen DOOR JOB METSEMAKERS, VAKGROEPVOORZITTER HUISARTSGENEESKUNDE EN HUISARTS IN GEULLE Ook aanwezig is het bewijs dat als meer artsen zich met dezelfde patiënt met bijvoorbeeld multi-morbiditeit gaan bemoeien, er meer fouten gemaakt worden en de kosten enorm oplopen. Zij pleit voor wat zij noemt: “comprehensiveness in primary care”, wat ik vertaal als bij elkaar houden van de zorgprocessen, ofwel regie houden. Het is ook een waarschuwing om op te passen voor alle separate zorgprocessen voor diabetes, COPD, depressie, cardiovasculaire aandoeningen, die we los van elkaar inrichten, terwijl de patiënt meerdere ziektes tegelijk heeft. Bij die patiënten moet één en liefst dezelfde huisarts de samenhangende zorg blijven geven. Dat is een van mijn reflecties bij de huidige veranderingen in de zorg, voordat er weer nieuwe plannen komen. We maken voortdurend plannen voor alles wat we doen. Geen toekomst zonder beleidsplannen. Het huidige moet altijd weer veranderd worden wegens voortschrijdend inzicht, financiële motieven, persoonlijke voorkeuren, ontwikkelingen in de samenleving, en ga zo maar door. Dat veranderen wordt vaak benoemd als kenmerk van een “Lerende Organisatie”. Essentieel is daarbij, net zoals bij leermomenten in het onderwijs, dat er een duidelijk moment van reflectie is. Even stilstaan bij het heden, analyseren en reflecteren waarom iets wel of niet verlopen is, en dan pas een nieuwe koers uitzetten. Vaak wordt reflecteren overgeslagen en denken we dat iedereen toch duidelijk ziet waarom het anders moet. De verkiezingen voor de Tweede Kamer zijn achter de rug, en we wachten op een regeringscoalitie. Ook daar zullen weer plannen gemaakt worden. Het is te hopen dat Den Haag nu echt begrijpt welk belang gehecht moet worden aan een sterke Eerste Lijn met een centrale rol voor de huisarts. Barbara Starfield (VS) is een wereldbekende onderzoekster van de effecten van een zorgsysteem op zorguitkomsten. Haar onderzoek (en dat van heel veel anderen) maakt glashelder dat landen met een sterke Primary Care/Huisartsgeneeskunde betere gezondheidszorguitkomsten hebben tegen lagere kosten met een eerlijker verdeling over de gehele populatie. Het bewijs daarvan is in de literatuur volop aanwezig. 4 Overigens doen we als Vakgroep Huisartsgeneeskunde ook aan beleidsplannen maken. Waar staan we wat betreft het onderwijs, de opleiding en de verdere deskundigheidsbevordering, en waar willen we naar toe? Hoe staan we ervoor wat betreft het wetenschappelijk onderzoek? Maar het meest essentiële deel van ons beleidsplan in wording gaat over de relatie met U. Hoe moeten we die verdiepen, of vorm geven zodat het niet alleen gaat om vragen maar ook om geven? Kunnen we iets voor U betekenen? Wat U voor ons kunt betekenen dat weten we beiden heel goed: langdurige toezegging van stageplekken voor studenten uit de studie geneeskunde, opleidingsplekken voor toekomstige huisartsen en deelname aan wetenschappelijke projecten, die vaak opgezet zijn door uw, in het veld werkzame, collegae. (zie voor voorbeelden verder in deze uitgave). Hoe vormen we die relatie zodat die anders wordt dan elk jaar een (bedel) brief en talloze telefoontjes van ons aan U? En dan zijn er ook nog vakantieplannen. Dat vraagt ook beleid in het samenvoegen van wensen van de verschillende gezinsleden. Een vakantie voor de rust, ontspannend maar toch actief, de zon en de zee of toch de cultuur? Ik vind wat U kiest allemaal prima. Als U maar uitgerust weer op tijd in de praktijk bent als de studenten komen. Die hebben ook plannen: dokter worden. En daarvoor hebben we weer stageplekken…. Geniet van de vakantie!
5 Online Touch Home