26

op één lijn 52 2e uitgave 2015 Van de Dikke Deur Never a dull moment DOOR BAS MAIBURG, OPLEIDINGSDIRECTEUR HUISARTSOPLEIDING MAASTRICHT Wie herinnert zich nog de televisieserie Pipo de Clown met de enigszins corpulente, taartjes-etende circusdirecteur Dikke Deur? En hoe komt deze figuur weer tot leven bij de huisartsopleiding? Het antwoord komt in de vorm van de Opleidingsdirecteur Huisartsopleiding Maastricht. Toegegeven, een verse grenache taart doet mij watertanden. Maar daar houdt de vergelijking wel op. De huisartsopleiding is geen circus. Een opleidingsdirecteur, naast het hoofd van de opleiding, is wel nodig. Voortgaande academisering van de opleiding met een hoogleraar aan het hoofd, de groei van de opleiding en het aantal stafleden, vroegen om een nieuwe verdeling van taken tussen hoofd en adjunct-hoofd. En zo kwam vanaf januari de vermelding Opleidingsdirecteur op mijn visitekaartje te staan. HR-management is de belangrijkste taak die naar mij verschoven is. De personele zorg voor ruim 60 stafleden bij de huisartsopleiding. Saai? Never a dull moment! Ik tel de afgelopen vijf maanden maar liefst 14 personele mutaties. Stafleden die vertrekken, vanwege hun pensioenleeftijd (Huub Peeters, docent Chronisch Blok) of een minder passend curriculum (Nadine van Nierop, docent Acute blok). Nieuwe stafleden die instromen, zoals de jonge huisartsen Fleur Prinsenberg (docent Chronisch Blok) en Niels Beurskens (coördinator EBM onderwijs). Bestaande aanstellingen die uitgebreid worden om meer groepen te kunnen draaien (dit jaar starten namelijk 81 aios in Maastricht), of juist wat teruggeschroefd worden vanwege werkzaamheden in de praktijk. Vanaf het begin van iemands aanstelling gaat docentprofessionalisering, een belangrijke pijler van het HR-management, van start. Inwerkprogramma’s, onderlinge intervisie en eigen docprof-sessies worden naast landelijke programma’s gevolgd. Standaardonderdelen die in combinatie met individuele scholingswensen, leiden tot maatwerk. Van ISW-opleidingen van secretariaatsmedewerkers, via kaderopleidingen Coaching en Supervisie van docenten tot leiderschapscursussen voor coördinatoren en management. En niet te vergeten de congressen in binnen- (Nederlandse Vereniging voor Medisch Onderwijs, NVMO) en buitenland (Association for Medical Education in Europe, AMEE) die nieuwe inspiratie voor 26 onderwijsontwikkeling leveren. Ruim 60 stafleden die met al hun kennis en kunde het hele circus (toch!) in Maastricht draaiende houden. Naast, en met hun praktijk- en privébeslommeringen zoals de zorg voor kinderen of ziekte van partners. Stiekem voel ik me, naast collega, weer een beetje huisarts in gesprekken hierover. Het is een positie waarin je wat kunt betekenen. De nieuwe taakverdeling binnen het management van de huisartsopleiding en de ontwikkeling van een nieuwe visie op management en onderwijs zijn stevig aangezwengeld tijdens de stafdagen van de huisartsopleiding. De onderwijsvisie is vervolgens nog eens stevig aan de tand gevoeld door feedback van docenten. Het centraal staan van het leren in de opleidingspraktijk in deze visie wekt geen verwondering. Frequente en directe feedback en tijd voor reflectie van aios, worden in één adem genoemd. En bij het onderwijs op de terugkomdag staat het leveren van maatwerk aan aios(-groepen) hoog in het vaandel, naast de koppeling tussen praktijk en instituut, binnen bepaalde kaders. Het nieuwe landelijk opleidingsplan vormt één van die kaders. Met 10 belangrijk thema’s en 82 kba’s (kenmerkende beroepsactiviteiten) een bron voor de ontwikkeling van nieuwe leerlijnen in het curriculum. Daarmee zijn onze docenten nu druk bezig, liefst samen met aios en opleiders. Het praktische nut van de thema’s en kba’s ligt ook voor de hand: een handig sjabloon om te toetsen waar een aios staat wat de inhoud van zijn opleiding betreft. Een andere nieuwigheid in opleidingsland zijn de landelijke differentiaties. Maastricht kende al de lokale Keuzetrajecten in jaar 3. Aios werken een eigen gekozen onderwerp (Sportgeneeskunde, Beleid en beheer, Spoedzorg, ICT etc.) planmatig uit en presenteren de opbrengst in het onderwijs. Vanaf maart 2016 komen daar de differentiaties bij die gekoppeld zijn aan alle kaderopleidingen. Een mooie opstap in die richting. De Maastrichtse opleiding ‘doet’ Hartvaatziekten. Dé uitdrukking van de (echte) Dikke Deur “Oh, wat heb ik toch weer een pech”, kan ik ver achter mij laten. Opleidingsdirecteur bij de huisartsopleiding is een bevoorrechte positie. En na dit schrijfwerk loop ik zo naar ons keukentje waar ik een vers stronkje selderij kan gaan wegkauwen: anderen zorgen weer goed voor mij!

27 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication