op één lijn 75 1 e uitgave 2024 Wie was uw inspirator? Hoezo, huisarts? DOOR HENDRIK JAN VUNDERINK, REDACTIE Als je een tante hebt die bij het Rijksmuseum in Amsterdam werkt en je meesleurt naar een tentoonstelling rond de avontuurlijke opgraving van het graf van farao Toetanchamon, dan wil je als 11-jarig jongetje nog maar één ding: archeoloog worden! Om dat zaadje verder te laten ontkiemen schonk zij mij ‘De Geschiedenis’ van San Michele, het levensverhaal van de Zweedse arts Axel Munthe, die zowel armendokter in Napels was, als lijfarts van het Zweedse Koningshuis. Die Axel dook in Italië ook de Romeinse Oudheid in. In dit boek vertelt hij over zijn leven als arts in Parijs, waar hij zich als modedokter nauwelijks staande kon houden tussen zoveel vrouwelijk schoon met ingebeelde kwalen, maar waar hij tevens werkt in het inferno waar Louis Pasteur onder grote maatschappelijke kritiek zijn strijd tegen hondsdolheid voert. Hij wordt de ingebeelde kwalen zat, geeft zijn bloeiende praktijk op en vertrekt naar Napels om te helpen tijdens een cholera-epidemie die daar woedt in de armenwijken. Om bij te komen van die onbeschrijflijke ellende, schuilt hij op het eiland Capri. Daar stuit hij op een vervallen boerenhuis. Het blijkt de ruïne te zijn van de villa van keizer Tiberius en uit die brokstukken bouwt hij, gegrepen door het prachtige uitzicht, zijn Villa San Michele. Ondanks de prachtige beschrijving van dat archeologisch paradijs, werd ik vooral gegrepen door zijn doktersverhalen. Zwaar geromantiseerd natuurlijk, maar ze zorgden er wel voor, dat ik uiteindelijk geneeskunde ben gaan studeren met maar één doel: huisarts worden! Het werd wel een heel ander verhaal dan wat Axel Munthe in 1927 beschreef, maar ik heb er nooit spijt van gehad, dat ik in mensen ben gaan graven in plaats van in ruïnes. Ik kan elke geneeskundestudent het boek sterk aanraden, wellicht ook als remedie tegen het huisartsentekort. 8
9 Online Touch Home