Harbour Een vrijhaven voor fi lmgeluk Het is onmogelijk om het gevarieerde Harbour-programma op één pagina te vatten. Maar één ding is zeker: de liefde voor fi lm spat ervanaf, en aan kijkplezier of inspiratie zal het je zeker niet ontbreken. Neem bijvoorbeeld de documentaire Birds of America. De Franse fi lmmaker Jacques Loeuille volgt de sporen van John James Audubon. Aan het begin van de negentiende eeuw reisde hij langs de Mississippi, waar hij de uitbundige natuur vastlegde in schitterende tekeningen. Zijn gedetailleerde vogelportretten krijgen ruim baan in deze fi lm, die tegelijkertijd een geschiedenis van uitbuiting en vernietiging schetst. Hedendaagse geschiedschrijving komt van oudTiger Award-winnaar Daniel Hoesl en Julia Niemann, die een jaar lang in het Zwitserse stadje Davos bivakkeerden. Het kuuroord is één keer per jaar het centrum van de wereld, wanneer de mondiale elite er samenkomt voor het World Economic Forum. Op een alpenwei vraagt een boerengezin zich ondertussen vertwijfeld af of er nog een toekomst is voor hun eeuwenoude familiebedrijf. Verhalen van hier, daar en nu Op fi ctievlak kun je je tegoed doen aan het Deense Persona Non Grata, waarin een schrijver schippert tussen haar roots in de regio en haar hippe stadse leven. Hotele Lerallaneng toont het leven van een opkomende middenklasse in Zuid-Afrika in quarantainetijd. In Zuid-Korea zijn slechte woonomstandigheden een groeiend probleem. Homeless vertelt het verhaal van een dakloos jong gezin, dat noodgedwongen in sauna’s overnacht. In Tibet probeert een charismatische jongeman het te maken als singer-songwriter in A Song for You, maar niemand zit op zijn traditionele snaarinstrument te wachten. De rijke fi lmcultuur van Hongkong komt tot uiting in twee zeer uiteenlopende fi lms. Time is een donkere en ontroerende komedie over een oude huurmoordenaar, terwijl Decameron vertelt over het leven van een jong stel na de protesten van 2019. Eigenzinnig tot en met Een inkijkje in het creatieve en cultuurkritische brein van Julian Radlmaier kregen we op IFFR al eerder met fi lms als Ein proletarisches Wintermärchen (2014). Zijn nieuwe, extravagante werk Blutsauger is een marxistische vampierenkomedie, gesitueerd in het Hollywood van de jaren twintig van de vorige eeuw. In nog minder hokjes te plaatsen is Accidental Luxuriance of the Translucent Watery Rebus, een waanzinnige retro-noir-animatie-collagefi lm van de Kroatische alleskunner Dalibor Barić, die ook tekende voor de jazzy-electro soundtrack. Een ‘silence fi ction’, net zo complex en intrigerend als de titel. Voetbal = Leven In de aanloop naar het EK Voetbal kan een fraaie voetbalfi lm niet ontbreken op IFFR. Of beter nog: twee fraaie voetbalfi lms. In Mi chiamo Francesco Totti blikt de legendarische schaduwspits van AS Roma terug op zijn indrukwekkende carrière. Een vaardig gemonteerd relaas over oneindige clubliefde. Daar kunnen de fans van de Braziliaanse Clube Atlético Mineiro ook over meepraten. Al vanaf de eerste minuten neemt Lutar, lutar, lutar je mee in de kolkende sfeer van een bomvol stadion. De documentaire ontrafelt de geschiedenis en de unieke fanbase van deze meer dan honderd jaar oude club. Verwacht het onverwachte Antoinette Jadaone is een bekend regisseur van populaire romantische komedies op de Filipijnen. Met Fan Girl maakte ze juist de ultieme anti-romcom. Scholier Jane belandt thuis bij haar grote idool, de acteur Paulo Avelino (gespeeld door Paulo Avelino). Ze zeggen dat je nooit je helden moet ontmoeten, en Jane komt erachter waarom. Misschien nog wel spannender is A man and a camera. Guido Hendrikx belt, met camera op zijn schouder, aan bij willekeurige Nederlanders. Al die tijd blijft hij fi lmen en zwijgen. En wat er dan gebeurt ... Gênant voyeurisme, een ontwapenend volksportret of een ongemakkelijke studie naar intermenselijke communicatie? Hoe dan ook: briljante cinema die je op het puntje van je stoel houdt. IFFR 50: Picture This Vijftig kleine IFFR-geschiedenissen, gevangen door de lenzen van de festivalfotografen. Uit de schatkisten van onder anderen Pieter Vandermeer, André Bakker en Felix Kalkman ontstond een serie van korte beeldverhalen. Studenten van Codarts Rotterdam verzorgden de soundtracks. Speciaal gemaakt voor een publiek dat wacht op de aanvang van een fi lm. wo 2 t/m wo 9 juni, te zien voor alle IFFR-vertoningen en op IFFR.com 2 – 6 juni 2021 7 Mi chiamo Francesco Totti
8 Online Touch Home