FREE JURIDISCH ADVISEUR JOLANDA VAN BOVEN: ‘Mensenhandelaren profiteren van angst voor privacywetgeving’ ONDERZOEK: 1 OP 100 FILIPIJNSE KINDEREN MISBRUIKT VOOR WEBCAM ‘Samenwerking nodig om dit kwaad te stoppen’ RUBY: ‘MIJN UITBUITSTER RAAKTE IN TOTALE PANIEK’ ACHTER DE SCHERMEN VAN EEN BEVRIJDINGSOPERATIE MAGAZINE VAN IJM Jaargang 2023 | nummer 2 UNTIL ALL ARE
INTERNATIONAL JUSTICE MISSION VOORWOORD ‘WAT ALS IEMAND DIE VIDEO VAN MIJ ONLINE ZET!?’ Ik heb thuis drie jongens – en het allerliefst wat zij doen is voetballen. Of over voetbal praten. Dat betekent dat ik er nu, helaas, ongevraagd, ook veel van afweet. Vorige week waren ze aan het voetballen in een pannakooi, toen ze ineens gefilmd werden door een voorbijganger. Eén van mijn jongens voelde zich daar heel ongemakkelijk bij. Bij nader onderzoek bleek dat het een tiener was, die gelijk gestopt was toen hij door een vriendje hierop werd aangesproken. Maar mijn zoontje van 8 bleef mij vragen stellen: “Wat kan er gebeuren met zo’n video als hij die online zet? En gebeurt dat dan? En moeten we het altijd zeggen als er iemand is die een video van ons maakt? Zijn er mensen die dat doen?” Tja… wat kan er gebeuren met een video die online komt? Zijn er mensen die dat doen? Dit is een onderwerp waarvan we bij IJM veel afweten. En dan gelijk van één van de allerergste vormen: online seksuele uitbuiting van kinderen. Er is een online wereld die onwerkelijk zou voelen voor mijn kinderen als ik erover zou vertellen. Ook voor Ruby* (16) uit de Filipijnen voelde het onwerkelijk: “Op school had ik gehoord van mensenhandel, maar ik dacht dat dit iets was uit films. Niet een misdaad die mij zou kunnen overkomen.” Het overkwam haar wel, samen met een groep kinderen. De jongste was 8. En het overkomt vele duizenden kinderen in de Filipijnen. Daar kunt u in dit magazine over lezen. “Ruby werd gevonden door buitenlandse klanten via een pornosite” Als IJM blijven we hierover schrijven, blijven we hierover delen. We blijven ons inzetten om samen met de lokale overheid kinderen te bevrijden. We blijven het herstelproces met ze aangaan. We blijven ons inzetten voor gerechtigheid. We blijven daders opsporen, op de Filipijnen maar ook hier in het Westen. Ook hier in Nederland. Want Ruby werd gevonden door buitenlandse klanten via een pornosite. We blijven delen, omdat er hoognodig wetgeving moet komen die kinderen online beschermt tegen geweld. We blijven delen, omdat we nog meer moeten inzetten op internationale samenwerking. We blijven delen, omdat dit geweld tegen kinderen moet stoppen. We blijven delen, zodat al deze kinderen, net als Ruby, weten dat ze waardevol zijn. En wat heb ik thuis met mijn zoontje van 8 gedeeld? Dat hij het, ja, absoluut altijd moet zeggen als hij wordt gefilmd. Maar nee, er gebeurt niets ergs. Caroly Houmes directeur van IJM Nederland * Om veiligheidsredenen gebruiken we een pseudoniem. 2
INHOUD MAGAZINE Until all are free 4 Ruby: ‘Mijn uitbuitster raakte in totale paniek’ ACHTER DE SCHERMEN VAN EEN BEVRIJDINGSOPERATIE 10 ‘Bij de strijd tegen slavernij telt ieder mens’ GEERTJE VOOGT NAM IJM OP IN NALATENSCHAP 16 ‘Belangrijke stap voorwaarts 8 12 14 om deze misdaad te begrijpen’ ONDERZOEK: 1 OP 100 FILIPIJNSE KINDEREN MISBRUIKT VOOR WEBCAM Jongens bevrijd van uitbuiting in juwelenfabriek INTERVIEW MR. JOLANDA VAN BOVEN ‘Mensenhandelaren profiteren van angst voor privacywetgeving’ FREEDOM PARTNERS CLAUDIA EN DANIËL ‘Geweldig dat steeds meer uitbuiters worden opgepakt’ 15 Na 9 jaar gerechtigheid voor kinderen die werden misbruikt door pastor 19 NIEUW KINDERBOEK OVER KINDSLAVERNIJ ‘Dit boek maakt heftig thema toegankelijk voor kinderen’ 3
INTERNATIONAL JUSTICE MISSION CASESTORY 4
TEKST Gertjan de Jong MAGAZINE Until all are free RUBY: ‘MIJN UITBUITSTER RAAKTE IN TOTALE PANIEK’ Achter de schermen van een bevrijdingsoperatie Hoe ontdek je dat een kind wordt misbruikt voor livestreams? En hoe voer je vervolgens een bevrijdingsoperatie uit? Aan de hand van het waargebeurde verhaal van Ruby, geven we een blik achter de schermen*. “Het voelt alsof we een brand moeten blussen, maar moeten wachten tot iemand de waterkraan openzet.” V oor de villa in de Filipijnse provincie Pampanga staat een groot hek. Alle gordijnen zitten dicht. Daarachter zit Ruby, een Filipijnse meisje van 16 jaar, gevangen in een nachtmerrie. Ze moet bizarre opdrachten uitvoeren voor een webcam, op verzoek van mannen uit westerse landen als de Verenigde Staten, Australië en ons eigen land. Wat Ruby niet weet, is dat de Filipijnse politie en IJM haar op het spoor zijn. Dat begon met een ontdekking van de FBI. Deze spionagedienst ontdekte dat een Amerikaan geregeld kleine geldbedragen overmaakt naar een persoon in de Filipijnen, vermoedelijk als vergoeding voor het bekijken van livebeelden van kindermisbruik. Via de bank lukte het om het adres te krijgen van de ontvanger van het geld. Het bleek om ene Nadine te gaan, een rijke Filipijnse vrouw met zeer goede en invloedrijke connecties. Met wat collega’s doet de Filipijnse politiechef Timothy een eerste verkenning in de straat van Nadine. Bewust neemt hij foto’s van alle huizen in de straat, zodat niet opvalt dat hij er eigenlijk maar voor één huis is. HUISZOEKINGSBEVEL De taak van Timothy en zijn collega’s is duidelijk: bewijs verzamelen voor het misbruik van Ruby en de andere meisjes in het huis. Maar er is één levensgroot probleem: ze mogen niet naar binnen. Dat mag namelijk niet zonder huiszoekingsbevel. En om een huiszoekingsbevel te krijgen, heb je bewijs nodig. De volgende dagen gaat Timothy vaker op verkenning in de straat. Hij ontdekt een patroon. Het grootste deel van de dag is het stil in en rond het huis. Maar eens per dag komt een jongeman naar buiten. Hij vertrekt altijd met lege handen en 5
INTERNATIONAL JUSTICE MISSION Nu komt het volgende obstakel: ze moeten aan een huiszoekingsbevel komen. Timothy beseft dat dat lastig gaat worden. Rechters zijn niet gretig om die te geven. Daarom roepen ze de hulp in van een expert van IJM. Zijn naam is Attorney Reynaldo Hernandez Bicol, of kortweg: Rey. Rey en zijn team komen snel in actie. WACHTEN OP WATER In de vroege ochtend van 9 juli 2013 - de zon is nog maar net opgekomen - komen Rey en zijn team aan bij de rechtbank van Pampanga. Ze hebben alles nog eens doorgenomen, de lijst met bewijzen, de data, de getuigenverklaringen. Het verzoek is klaar om in te dienen bij rechter. Als ze dat hebben gedaan, vragen ze het arrestatiebevel aan. Ze doen dat bewust in een andere provincie, om te voorkomen dat iemand hen verraadt en Nadine inseint. komt even later terug met volle boodschappentassen – duidelijk te veel voor een jongen alleen. INSIDER Nadine blijkt een vrouw met zeer goede en invloedrijke connecties Op een ochtend komt de jongen weer naar buiten. Timothy loopt op hem af en begint een gesprek. Eerst reageert de jongen afwijzend. Tot Timothy laat doorschermen dat hij van de politie is én sterke vermoedens heeft van het misbruik dat in de villa plaatsvindt. Ineens beseft de jongen dat hij grote kans loopt om in de gevangenis te eindigen, net als zijn bazen. Dan doet Timothy hem een aanbod. Wil hij, in ruil voor politiebescherming en immuniteit, meewerken om meer licht op deze zaak te werpen? De jongen gaat akkoord. Timothy en zijn teamleden kunnen opgelucht ademhalen. Ze beschikken nu over een insider én de mogelijkheid om binnen te komen. De dagen daarna houden ze nauw contact met de jongen. Het wachten is nu op het signaal van de boodschappenjongen. Hij geeft het door als de kust veilig is en zowel Nadine als Pedro (haar compagnon) niet thuis zijn. Nu komt het op precisie aan. Eén misstap en de hele operatie kan mislukken. INVAL Eindelijk is het zover. De jongen geeft het signaal dat Nadine en Pedro van huis zijn. Hij haalt de voordeur van het slot en laat de rechercheurs naar binnen gaan. Razendsnel nemen ze alles in zich op wat er te zien is: de meisjes, blocnotes, computers, monitoren en een heleboel seksspeeltjes. In één oogopslag is het duidelijk: dit huis bevat al het bewijs dat ze nodig hebben. Ze doen nog een ontdekking. Behalve de boodschappenjongen, Nadine en Pedro is er nog een speler in de zaak, namelijk een computertechnicus. Daarna komt de moeilijkste taak: wachten. Ze moeten in de rechtbank blijven tot de rechter een beslissing neemt. De uren slepen zich voort. Een betrokkene zei later: “Het voelt alsof we bezig zijn een brand te blussen, maar moeten wachten tot iemand de waterkraan openzet. Intussen blijven de slachtoffers in een zee van vlammen.” De zon is al lang onder als er eindelijk bericht komt van de rechter. Het verzoek is toegekend! Eindelijk kunnen ze vertrekken en het vuur gaan doven. Hoewel? Ze hebben een huiszoekingsbevel gekregen, geen arrestatiebevel. Ook met een huiszoekingsbevel is het mogelijk de daders te arresteren, maar dan moet je ze op heterdaad betrappen. Dus moeten ze de bevrijdingsoperatie uiterst zorgvuldig plannen. Het is van cruciaal belang dat Nadine, Pedro en de andere misdadigers thuis zijn als ze de inval doen. Intussen zitten Ruby en de andere meisjes nog steeds in het donker. De camera’s lopen. Nog steeds is er die vernedering. De bizarre opdrachten van ‘klanten’. Maar hoop is dichterbij dan ooit. 6
MAGAZINE Until all are free PODCAST FINDING RUBY Over de zoektocht naar Ruby is een podcast gemaakt: ‘Finding Ruby’. ‘Finding Ruby’ is te beluisteren op Spotify en alle bekende podcastplatforms. rb.gy/atnom “Ik wil een levend voorbeeld van hoop zijn” LICHT BREEKT DOOR Het is 12 juli, 2013. In de vroege ochtend gaat een bevrijdingsteam van de politie en de IJM op weg naar de villa van Nadine. Tegen 9 uur ‘s ochtends staat hun busje er vlakbij. Nog even houden ze zich schuil. Van de ‘boodschappenjongen’ weten ze dat Nadine, Pedro en de ICT-expert allemaal van plan zijn die ochtend langs te komen. De computerhulp arriveert als eerste op een motor. Die motor parkeert hij aan de overkant van de weg en dan gaat hij het huis binnen. Even later komen Nadine en Pedro in een busje aanrijden. Ook zij gaan het huis in. Een paar minuten verstrijken. Nog eenmaal halen de teamleden diep adem. Dan geeft één van hen het signaal. Het is tijd om te gaan. De voordeur gaat open. “Politie!” klinkt het. Dan gebeurt er van alles door elkaar. De computerman slaakt een alarmkreet. Nadine raakt in totale paniek. Ze loopt verward heen en weer. In haar paniektoestand begint ze een verhaal te bedenken. “Nadine zei tegen me: ‘Zeg dat ik een Flash-dealer ben!’” herinnert Ruby zich. “Flash is een Filipijnse merknaam. Ik moest de politie wijsmaken dat ze er alleen was om Flash te verkopen. Ik vond het zo’n krankzinnig verhaal dat ik – ondanks de ernst van de situatie – mijn best moest doen om niet te lachen.” SCHERMEN OP ZWART Dan komt het bevrijdingsteam de kamer binnen waar Ruby en de andere kinderen worden misbruikt. Ruby staat erbij, terwijl de agenten het bewijsmateriaal verzamelen. De computers met camera’s schakelen ze uit. De monitoren schroeven ze los. Eindelijk gaan de schermen op zwart. Hun kracht wordt letterlijk weggenomen. Geen enkel bewijsstuk wordt achtergelaten. Ruby kijkt naar de gezichten van de agenten. Die gezichten zijn serieus, alert, fel, maar vooral geconcentreerd. Ze praten snel en met ingehouden stemmen. In het midden van de onrust staan Nadine en Pedro. De paniek heeft nu plaatsgemaakt voor verbijstering. Ze staan er zwijgend. Verstijfd. Verstomd. Maandenlang was het Ruby wiens stem werd ontnomen. Nu zijn de rollen omgedraaid. LEUGENS DOORGEPRIKT Een vrouwelijke agente stapt op Ruby af. Zij stelt allerlei vragen die Ruby graag beantwoordt. Eindelijk is het licht doorgebroken. Het web van leugens is doorgeprikt. De bevrijdingsoperatie heeft ook buitenshuis aandacht getrokken. Voor de deur staan journalisten en persfotografen. Als ze naar buiten lopen, bedekt een maatschappelijk werkster Ruby’s gezicht met haar arm. Er volgt een lang en intensief proces van herstel. Nu, tien jaar later, is Ruby uitgegroeid tot een leider in de strijd tegen online kindermisbruik. Ze spreekt voor politici, ondernemers en journalisten. Haar uitbuiters zijn, na een rechtszaak van zes jaar, veroordeeld. In een speech voor betrokkenen bij IJM zei Ruby: “Ik geloof dat je de wereld niet kunt veranderen met alleen je mening, maar met je voorbeeld. Ik wil dat levende voorbeeld van hoop zijn. Ik was op een donkere plek - misbruikt, beroofd en gevangen. Ik wil dat mensen die nu misbruikt worden, weten dat er mensen zoals jij zijn die niet opgeven totdat ze gevonden zijn.” * We delen bewust niet alle informatie over de opsporingstactieken die gebruikt worden om online kindermisbruik op te sporen. Als we te veel details delen, kunnen criminelen daarvan profiteren. 7
INTERNATIONAL JUSTICE MISSION NIEUWS 16 KINDEREN BEVRIJD VAN SEKSUELE UITBUITING IN FILIPIJNEN Zestien Filipijnse kinderen die seksueel misbruikt dreigden te worden door een 56-jarige man uit Australië, zijn in veiligheid gebracht. 12 JONGENS BEVRIJD VAN UITBUITING IN JUWELENFABRIEK Bij een inval in een juwelenfabriek in een Zuid-Aziatische miljoenenstad, zijn 12 minderjarige jongens bevrijd die slachtoffer waren van mensenhandel en kinderarbeid. De bevrijdingsoperatie werd geleid door de lokale overheid en ondersteund door IJM. De jongens werden gedwongen meer dan 12 uur per dag met hun blote handen sieraden te maken zonder enige veiligheidsuitrusting. Een ambtenaar die de operatie leidde zei: “We troffen ze aan in een onmenselijke toestand. Alles - koken, eten, baden en slapen - moesten ze doen in dezelfde afgesloten kamer.” De slachtoffers waren verhandeld vanuit hun woonplaats, meer dan 1500 kilometer bij de juwelenfabriek vandaan. De werkgever had hen gelokt met financiële voorschotten. De eigenaar van de juwelierszaak was op de dag van de bevrijding verdwenen, maar de overheid heeft al een klacht tegen hem ingediend wegens overtreding van nationale wetten op het gebied van mensenhandel, kinderarbeid en schuldarbeid. De jongens krijgen hulp van IJM en worden opgevangen in een tehuis van de overheid. De jongens op de foto zijn niet de jongens die bij deze operatie zijn bevrijd. De misdaad kwam aan het licht toen de grenspolitie op het vliegveld van Sydney de bagage van de verdachte controleerde. Op zijn telefoon vonden ze berichten waaruit bleek dat hij contact had met iemand uit de Filipijnen om tegen betaling kinderen te misbruiken. Ook vonden ze beelden van kindermisbruik op zijn telefoon. De Australische politie deed nader onderzoek naar de verdachte en deelde de uitkomsten met het Philippine Internet Crimes Against Children Center (PICACC) in de Filipijnse hoofdstad Manila. In dit centrum werken onder andere de Australische, Filipijnse en Nederlandse politie met elkaar samen om online kindermisbruik tegen te gaan. Ook IJM is bij het PICACC betrokken. De Filipijnse autoriteiten deden vervolgens op verschillende locaties invallen, waarbij meerdere arrestaties werden verricht en 16 kinderen in veiligheid werden gebracht. OP DE HOOGTE BLIJVEN? Op de hoogte blijven van actueel nieuws over bevrijdingsoperaties, veroordelingen en ontwikkelingen in de strijd tegen moderne slavernij? Volg ons op Instagram (@ijm_nederland), Twitter (@IJMnl), Facebook (@IJMnederland) of Linkedin (International Justice Mission The Netherlands). Of schrijf u in voor onze nieuwsmail via IJMnl.org/updates IJM NAM DEEL AAN ACTIE TEGEN ONLINE ACTIVITEITEN VAN MENSENHANDELAREN IJM heeft onlangs, samen met diverse andere organisaties, deelgenomen aan een driedaagse actie tegen online activiteiten op het gebied van mensenhandel. De Hackathon Mensenhandel 2023 vond van 18 tot en met 22 september plaats bij de Politieacademie in Apeldoorn. 85 deskundigen namen deel: van politie en justitie uit 26 landen en diverse organisaties. In totaal controleerden de deelnemers 371 platforms op activiteiten van mensenhandel. Deze ‘Hackathon 2023’ had onder meer tot doel een completer beeld te krijgen van de rekrutering van slachtoffers van de meest voorkomende vormen van mensenhandel: seksuele uitbuiting en arbeidsuitbuiting. Naast IJM, namen de Europese Arbeidsinspectie, Cepol, Interpol en de OVSE deel aan de actie. Twee experts van IJM gingen specifiek in op onderzoek naar signalen van mensenhandel binnen de Metaverse (een netwerk van virtuele ruimtes waarin gebruikers interactie hebben met elkaar). 8
MAGAZINE Until all are free Drie mensenhandelaren veroordeeld voor uitbuiten kinderen in visserij In Ghana zijn drie mensenhandelaren veroordeeld tot tien jaar gevangenisstraf. Deze mensenhandelaren hadden acht kinderen verhandeld en als slaaf levensgevaarlijk werk laten doen op vissersboten. Deze zaak kwam al in april 2019 aan het rollen. De Ghanese politie kreeg toen een melding over jongens in de leeftijd van 6 tot 16 jaar die waren verhandeld en werden uitgebuit in de visserij rond het Voltameer. Hierop voerde de politie samen met het ministerie van Sociale Zaken een bevrijdingsoperatie uit. Daarbij werden 9 verdachten gearresteerd en 24 kinderen bevrijd. Het rechtsproces duurde zo lang, omdat de verdachten lange tijd weigerden hun verdediging te beginnen. Caroly Houmes, directeur van IJM Nederland: “Bij IJM zien we vaker dat het een lang en moeizaam proces is om mensenhandelaren verantwoordelijk te houden voor hun misdaden. Maar we geloven dat alleen deze weg voor structurele verandering kan zorgen. Als mensenhandelaren veroordeeld worden, is dat een signaal richting de hele gemeenschap: deze criminelen komen niet weg met hun misdaden.” TWEE MEISJES ONTSNAPT UIT EENDENBOERDERIJ WAAR ZE WERDEN UITGEBUIT Twee meisjes van 8 en 10 jaar wisten te ontsnappen uit een eendenboerderij in Zuid-Azië waar ze werden mishandeld en uitgebuit. Lokale autoriteiten en IJM kwamen de twee kinderen op het spoor en gaven hen traumazorg en juridische hulp. De zusjes hadden twee maanden vastgezeten op de boerderij. De eigenaar, een ver familielid van de meisjes, had de ouders als voorschot een klein geldbedrag gegeven. Daarna nam hij de kinderen mee om op zijn boerderij te werken, die in een afgelegen gebied lag. De nietsvermoedende meisjes belandden in een nachtmerrie. Dagelijks werden ze gedwongen van 6 uur ’s ochtends tot 7 uur ’s avonds voor 100 eenden te zorgen. Zowel fysiek als verbaal werden ze mishandeld. Ze moesten zorgen dat er elke week 300 tot 420 eieren beschikbaar waren voor verkoop. Omdat ze niet meer tegen de mishandelingen konden, namen ze het moedige besluit om te ontsnappen. Ze wilden teruggaan naar hun ouders, die ruim 400 kilometer bij de boerderij vandaan woonden. Onderweg troffen bezorgde burgers de twee meisjes aan - bedelend en verdwaald - en brachten de lokale politie op de hoogte. Vervolgens brachten politieagenten, in samenwerking met IJM, de twee minderjarige meisjes in veiligheid. Ze spoorden hun ouders op en lieten hen naar het overheidskantoor komen. De meisjes kregen zogenaamde vrijheidscertificaten, waarmee de valse schulden van de familie aan de eigenaar formeel werden verbroken en ze recht kregen op overheidsuitkeringen. IJM zal de twee meisjes en hun familie blijven ondersteunen om te herstellen van deze traumatische ervaring. IJM werkt ook samen met de lokale autoriteiten om de verdachte ter verantwoording te roepen. 9
INTERNATIONAL JUSTICE MISSION NALATENSCHAPPEN ‘IN DE STRIJD TEGEN SLAVERNIJ TELT IEDER MENS’ Geertje Voogt (65) besloot met haar man Jaap (69) IJM op te nemen in hun nalatenschap. “Als ik lees dat er zeven mensen zijn bevrijd uit slavernij, word ik blij.” H et idee om werk te maken van hun nalatenschap, ontstond afgelopen zomer toen het echtpaar uit Elburg samen op vakantie ging. “We gingen drie weken naar Italië,” vertelt mevrouw Voogt. “We zeiden tegen elkaar: ‘Stel dat we verongelukken, dan gaat bijna al ons geld naar de belastingdienst.’” Lachend: “Dat vonden we toch wel erg sneu. Hebben we daarvoor gewerkt? Jaap en ik zijn 17 jaar geleden getrouwd. We hebben geen kinderen. Ik heb een broer en een zus, en Jaap heeft ook een aantal familieleden, maar die kunnen zich financieel allemaal prima redden. We wilden goed nadenken wat we wilden met onze nalatenschap en hoe we daar betekenis aan konden geven” “Jaap en ik worden allebei erg geraakt door onrecht. Het is afschuwelijk als de ene mens meent te kunnen heersen over de ander. We hadden al een paar instellingen gevonden die ons na aan het hart liggen. Maar daar zat nog geen stichting bij die strijdt tegen onrecht. Ik vroeg toen op mijn familie-app of iemand zo’n organisatie wist. Mijn broer tipte toen IJM. Hij had net een boek van IJM-directeur Gary Haugen gelezen over de strijd tegen moderne slavernij.” BIJ DE WORTEL Op de website zijn Geertje en Jaap meer gaan lezen over IJM en ze vroegen ook extra informatie aan. “Het spreekt ons aan dat jullie op individueel niveau mensen helpen die op wat voor manier dan ook gevangen zijn. Tegelijk proberen jullie mensenhandel bij de wortel aan te pakken en is IJM gericht op de verandering van rechtssystemen. Die combinatie vinden we sterk.” “Jaap en ik hebben een christelijke levensovertuiging. In de Bijbel kom je vaak de oproep tegen om recht te doen aan armen en ‘om te zien naar wezen en weduwen in druk’. In Psalm 82:3 staat bijvoorbeeld: ‘Doe recht aan de geringe en de wees, bewijs de ellendige en de arme gerechtigheid.’ Dat vind ik een tekst die mooi past bij het werk van de IJM.” IJM OPNEMEN IN UW TESTAMENT Denkt u na over nalaten aan IJM? Hier kunt u een brochure over nalatenschappen en IJM downloaden: IJMnl.org/nalaten. Ook kunt u een persoonlijk gesprek aanvragen met Ruud de Boer, adviseur nalatenschappen bij IJM: rdeboer@ijmnl.org, (06) 387 061 68. OOG VOOR INDIVIDU “Pas las ik de gebedsmail van jullie. Daar stond in: ‘Danken jullie mee voor zeven mensen die bevrijd zijn?’ Van zo’n oproep kan ik heel blij worden. Het laat zien dat er oog is voor elk individu. Zo is God denk ik ook. Hij ziet ieder mens.” Soms leest ze iets van IJM dat vragen oproept: “Ergens op jullie website staat: ‘We willen de wereld vrij maken van slavernij’. Dan denk ik: dat zijn wel heel grote woorden. Hoe realistisch is dat? Maar als ik vervolgens zie wat IJM concreet bereikt, dan word ik weer blij. Dan denk ik: ik zit bij een goede club.” HARDNEKKIG “In het dagelijks leven werk ik als con10
MAGAZINE Until all are free “We moeten blijven strijden om dit verschrikkelijke onrecht tegen te gaan” textueel hulpverlener en help ik hoarders, dat zijn mensen met een verzamelstoornis. Als hulpverlener ben je er ook op gericht om mensen vrij te maken. Dan gaat het om vrijheid van negatieve gedachten of patronen. Mensen kunnen ook gevangen zitten in relaties die geen recht doen aan hen als persoon. Zij moeten leren hun eigen grond in te nemen. In dat proces van vrij worden zie ik een link met het werk van IJM.” “In mijn werk merk ik dat systemen heel hardnekkig kunnen zijn. Systemen doen lang niet altijd recht aan de nood waarin een individu verkeert. Daar kan ik boos om worden. Verhalen over misbruik kunnen mij ook erg raken. Als ik zo’n verhaal lees, denk ik vaak: Dit had nooit mogen gebeuren. We moeten blijven strijden om dit verschrikkelijke onrecht tegen te gaan.” 11 NIET MACHTELOOS “Op de website van IJM stond laatst dat naar schatting een half miljoen Filipijnse kinderen voor een webcam worden misbruikt. Dat zijn zulke enorme aantallen, dat kun je gewoon niet bevatten. Daarom probeer ik mij te richten op wat ik kan doen. Ik zet mij in, al is het op de vierkante meter of zelfs op de vierkante centimeter. Anders voel je je machteloos. Dan ga je op een stoel zitten en doe je niks meer.” “Ik vind het bemoedigend om te lezen hoe mensen zich inzetten tegen onrecht. Zelfs mensen die vroeger misbruikt zijn, die genezen zijn van hun trauma en nu meestrijden tegen allerlei vormen van misbruik. Die mensen hebben een heel krachtig verhaal. Dat inspireert mij.”
INTERNATIONAL JUSTICE MISSION INTERVIEW Juridisch adviseur Jolanda van Boven: ‘MENSENHANDELAREN PROFITEREN VAN ANGST VOOR PRIVACYWETGEVING’ Juridisch adviseur mr. Jolanda van Boven luidt de noodklok: ze merkt dat professionals nogal terughoudend zijn om gegevens over mensenhandel uit te wisselen, omdat ze denken dat het strijdig is met Europese privacywetgeving. “Mensenhandelaren profiteren hier enorm van.” V “De aanpak van mensenhandel in Nederland kan vele slagen beter” oor mensenhandelaren is het een beproefde werkwijze. Ze reizen van land naar land, om maar onder de radar te blijven. Binnen landsgrenzen doen ze hetzelfde: ze reizen van gemeente naar gemeente. Ze weten namelijk dat ambtenaren en zorgprofessionals niet snel persoonsgegevens uitwisselen. Ook slachtoffers van seksuele uitbuiting worden steeds weer verplaatst, zo vertelde Shawn Kohl, directeur van IJM’s programma tegen Europese mensenhandel (zie kader) in De Nieuwe Koers. “Zo worden ‘verse meisjes’ in omloop gehouden. Een nieuw adres, een nieuw digitaal platform, een andere samenstelling van het gezelschap; allemaal veranderingen die het beeld vertroebelen voor de politie.” Voor Jolanda van Boven is het een doorn in het oog. Vaak zijn professionals bang om de Algemene Verordening Gegevens (AVG) te overtreden; wat leidt tot terughoudendheid om informatie te delen bij vermoedens van mensenhandel. Aan de AVG zelf ligt het volgens de juriste niet. Ze heeft het zelfs over de ‘grote schoonheid en logica’ van de AVG. Volgens haar gaat het mis in de beeldvorming. “Er is heel veel onkunde ten aanzien van de AVG.” Hoe komt het dat er zo’n verkeerd beeld is ontstaan van de AVG? “Al vanaf de introductie van de AVG hangt er een ‘geur’ omheen van: het is allemaal heel streng geworden en bij overtredingen kun je torenhoge boetes krijgen. Professionals krijgen dat ook mee in hun privéleven. Op school mogen geen foto’s meer van leerlingen worden gemaakt, op de sportclub mag je geen emailadressen delen. Kortom, die AVG heeft meteen het aureool gekregen van: het is erg en er kan eigenlijk niets meer. Dat beeld krijg je niet zomaar gecorrigeerd. Het is als een mammoettanker die je in een andere richting probeert te sturen.” Hoe belemmert dat verkeerde beeld van AVGwetgeving de aanpak van mensenhandel? “Slachtoffers van mensenhandel worden nauwelijks geregistreerd, omdat men bang is gegevens vast te leggen. Als je niet in beeld hebt wie er slachtoffer zijn en in welke sector, dan kun je ook geen beleid maken. Waarom er zo weinig geregistreerd wordt? Een belangrijk misverstand is dat je daarvoor toestemming moet vragen aan een slachtoffer. Stel je eens voor dat iemand slachtoffer is van mensenhandel en gruwelijke dingen meemaakt. En als hulpverlener vraag je: 12
TEKST Gertjan de Jong MAGAZINE Until all are free ‘Wil je even tekenen dat je het goed vindt om geregistreerd te worden als slachtoffer mensenhandel?’ De schrik slaat zo iemand gelijk om het hart. Want je voelt die hete adem van de uitbuiter in je nek. Je zit vol angst en bent dus helemaal niet in staat om een rationele beslissing te nemen. Daarnaast is het heel moeilijk om überhaupt te erkennen dat je slachtoffer bent geworden van mensenhandel. Daar komt veel pijn en schaamte bij kijken.” Profiteren mensenhandelaren ervan dat er zo weinig informatie wordt vastgelegd en uitgewisseld? “Natuurlijk! Die vinden het geweldig en lachen zich een kriek. Bovendien zie je dat zij zich juist steeds beter organiseren. En je ziet dus dat ze zich verplaatsen, ze gaan steeds weer van de ene naar de andere plek. Mensenhandel zie je natuurlijk niet alleen in de prostitutie. Er valt bijvoorbeeld ook criminele uitbuiting onder. Steeds vaker zie je dat jonge mensen worden gerekruteerd als drugskoerier, dit gebeurt zelfs al in het basisonderwijs! Het begint met een vraag: ‘Wil je even een pakje voor ons bezorgen?’ Vervolgens laten de uitbuiters het expres misgaan. Dan zeggen ze: ‘Nu heb je het verpest voor ons. Nu moet je het goedmaken en vriendjes aan ons leveren…’ Stel je voor: dat je aan zo’n kind, of aan z’n ouder, toestemming moet vragen om hierover informatie te delen! Hoe langer je hier over nadenkt, hoe gekker het wordt. We hebben wettelijk gezien een grote verantwoordelijkheid om deze grove mensenrechtenschendingen aan te pakken. We moeten zorgen dat mensen niet, of zo min mogelijk, getroffen worden in de schending van de mensenrechten. Dát is onze opdracht. Die wettelijke grond kun je terugvinden in de Europese richtlijn aanpak en bestrijding mensenhandel, het Europees verdrag voor de rechten van de mens en het internationaal verdrag voor de rechten van het kind. Nou, voeren wij die opdracht goed uit in Nederland? Ik durf te zeggen dat het vele slagen beter kan.” Wat is er nodig om mensenhandel effectiever tegen te gaan? “We moeten de urgentie voelen en kennis overdragen, zowel bij leidinggevenden als uitvoerenden. Anders krijg je te horen: ‘Ik wil wel informatie doorgeven, maar ik ben bang dat ik teruggefloten word door mijn baas.’ In de volle maatschappelijke breedte moet er toewijding zijn de grove mensenrechtenschendingen van mensenhandel aan te pakken. Dan heb ik het bijvoorbeeld over scholen, zorgpartijen, woningcoöperaties, politie – het is heel belangrijk dat er overal bewustzijn is van mensenhandel en de bereidheid om samen te werken. Dat jullie hier nu weer over schrijven, draagt daar ook aan bij. Het is net als bij reclame: je moet het steeds weer noemen en onder de aandacht brengen. Asjeblieft, laten we het hier over blijven hebben en niet verslappen.” “Er is heel veel onkunde ten aanzien van de AVG” IJM EN MENSENHANDEL Sinds 2019 strijdt IJM, in samenwerking met lokale autoriteiten, tegen mensenhandel in Europa. Daarbij richten we ons op hulp aan slachtoffers, het vervolgen van mensenhandelaren en het versterken van rechtssystemen. Voor dit programma heeft IJM medewerkers in Roemenië, Nederland, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk. Omdat ook elders in Europa vrouwen en kinderen gevaar lopen, werken we aan uitbreiding van ons programma tegen Europese mensenhandel naar andere landen. ijmnl.org/Roemenie 13
INTERNATIONAL JUSTICE MISSION BOEK Nieuw kinderboek over kindslavernij ‘DIT BOEK MAAKT EEN geschreven door Katrien Ruitenburg met illustraties van Linda Verholt HEFTIG THEMA TOEGANKELIJK VOOR KINDEREN’ ‘Kind te koop, kennismaking met de kindslaven van vandaag’, zo heet een nieuw boek dat speciaal gemaakt is voor kinderen. Het boek is geschreven door Katrien Ruitenburg, freelance journaliste en vrijwilliger bij IJM Nederland. In het boek staan verhalen van kinderen die in slavernij hebben gezeten en tips over wat kinderen zelf kunnen doen tegen moderne slavernij. D e auteur ontdekte dat zo’n kinderboek nog helemaal niet bestond in ons land. Ze vertelt: “In het Nederlandse taalgebied heb ik alleen kinderboeken gevonden over het slavernijverléden, zoals dat zo mooi heet. Helaas is slavernij geen verleden. Miljoenen mensen leven in slavernij, onder wie naar schatting zo’n twaalf miljoen kinderen.” Ieder hoofdstuk begint met een verhaal over een kind in slavernij dat bevrijd wordt. Een aantal verhalen is aangeleverd door IJM. Verder zijn er interviews, opdrachten en heel veel weetjes. De informatie is soms in tekst, maar vaker nog in beeld gevat. MOED VAN DE HOOP Kind te koop is bedoeld voor kinderen van 10 tot 12 jaar en ook heel geschikt om als cadeau te geven. Het is een boek in een bijzonder formaat, prachtig geïllustreerd en vormgegeven door Linda Verholt. Paul Schenderling (econoom, schrijver en pleitbezorger van een duurzame en slaafvrije economie) schreef over ‘Kind te koop’: “Het lezen van de hartverscheurende verhalen over tot slaaf gemaakte kinderen vergt moed. Niet “Lezen van dit boek vergt de moed van de hoop” de moed der wanhoop maar juist de moed van de hoop. Dit boek zet jong en oud ertoe aan om met kinderlijke verontwaardiging te strijden tegen uitbuiting van kinderen, dichtbij en ver weg.” Ook tv-presentator Rachel Rosier is enthousiast. Zij zegt: “Dit boek weet op een prikkelende en leerzame manier het heftige thema van slavernij toegankelijk te maken voor kinderen. Een boek vol aansprekende anekdotes om met het hele gezin over verder te praten en te leren.” Kind te koop is verkrijgbaar of te bestellen bij de plaatselijke boekhandel of via uitgeverij Buijten & Schipperheijn. Zie shop.buijten.nl/kind-te-koop 14
ACTUEEL MAGAZINE Until all are free Na negen jaar gerechtigheid voor kinderen die werden misbruikt door pastor Een Keniaanse pastor die een 14-jarig meisje en haar 11-jarige broertje seksueel misbruikte, is veroordeeld en gevangen gezet. IJM Kenia en de twee slachtoffers voerden negen jaar lang een juridische strijd voor gerechtigheid in deze zaak. J edi was 14 en haar broertje Kevin 11 toen ze zich aansloten bij een nieuwe kerk in hun buurt. Nadat ze een paar keer bij de kerkdienst waren geweest, belde de pastor Jedi op. Hij vroeg haar naar zijn huis te komen om trommels op te halen en naar een nabijgelegen winkel te brengen. Jedi zocht er niets achter en deed wat de pastor haar vroeg. De man volgde haar de winkel in. Daar duwde hij haar op de grond en misbruikte haar. Het kleine meisje probeerde zichzelf te bevrijden, maar de man overmeesterde haar. Terwijl hij haar sloeg met een riem, dreigde hij: “Als je het iemand vertelt, vermoord ik je!” Ook zei hij: “Ik heb van de Heilige Geest de opdracht gekregen om een verbond met je te sluiten.” Een paar dagen later misleidde de pastor ook Jedi’s broertje, Kevin, en misbruikte hem. GESCHOKT Maanden later begon Jedi pijn in haar onderbuik te krijgen. Al snel merkte haar moeder dat haar dochter niet in orde was en bracht haar naar het ziekenhuis. Artsen ontdekten dat het meisje zwanger was. Later beviel ze, waarna er een DNA-test werd uitgevoerd. Die bevestigde dat de pastor de vader was van het kind. Het team van IJM Kenia hoorde het verhaal van de kinderen in december 2017. Ze bezochten toen een ziekenhuis, waar Jedi en haar broertje naartoe gingen voor medische hulp. Het team was geschokt dat de pastor –die een goede naam had– zulke afschuwelijke dingen had gedaan. Ze besloten Jedi en Kevin gratis juridische hulp te bieden. GERECHTIGHEID Een team van counselors en advocaten begon aan de zaak te werken. Jedi kreeg verschillende therapiesessies, waardoor ze in staat was om moedig tegen de dader getuigen. Lees meer over deze zaak op IJMnl.org/verdieping. Deze zomer, negen jaar na het misbruik, kwam er eindelijk gerechtigheid voor Jedi en Kevin. Op dinsdag 8 augustus veroordeelde een Keniaanse rechter de voorganger tot 70 jaar gevangenisstraf. De nu 23-jarige Jedi is dankbaar voor de uitspraak van de rechter. “Er is inderdaad een God van gerechtigheid in de hemel,” zegt ze. “Ik ben blij dat de dader nu voor lange tijd achter de tralies zit.” Esther Njuguna, de therapeut van Jedi en Kevin bij IJM Kenia, was heel blij toen ze het vonnis van de rechter hoorde. “Wat een reis naar gerechtigheid!” zei ze. “Ik bid dat onze dappere cliënten troost vinden in deze uitkomst en nieuwe kracht voor hun reis naar genezing en volledig herstel.” 15
INTERNATIONAL JUSTICE MISSION ONDERZOEK 1 OP 100 FILIPIJNSE KINDEREN IN 2022 MISBRUIKT VOOR DE CAMERA Scale of Harm-onderzoek: samenwerking nodig om dit kwaad te stoppen Jongetjes en meisjes lopen langs de kant van de weg. Rugtasjes om de schouders. Vanaf een van de schooltasjes lacht Disney-figuur Elsa ons met haar veel te grote blauwe ogen toe. Het meisje dat de lach met zich meedraagt, huppelt tussen haar vriendinnetjes. H ”Deze strijd nog lang niet voorbij” et is moeilijk naar de kinderen te kijken en niet intens verdrietig te worden. We rijden namelijk door een buurt in Cebu, de Filipijnen. Hier strijdt IJM samen met lokale autoriteiten tegen online seksueel misbruik van kinderen (OSEC). De undercovermedewerker van IJM vertelt van de schaal waarop dit seksueel geweld plaatsvindt. De kans dat een van de kinderen die we passeren slachtoffer is, is aanzienlijk. Samen met de Universiteit van Nottingham deed IJM onlangs onderzoek naar de hoeveelheid kinderen dat slachtoffer van deze plaag van geweld is. Uit het zogenoemde ‘Scale of Harm-onderzoek’ blijkt dat een op de honderd Filipijnse kinderen in 2022 seksueel misbruikt zijn voor het produceren van beeldmateriaal. Het gaat om 500.000 kinderen. Dat zijn tien volle Amsterdam ArenA’s. Kinderen, baby’s soms nog. SNELGROEIEND OSEC is een snelgroeiende misdaad in de Filipijnen. Gevoed door de perverse seksuele verlangens van met name westerse mannen die vanachter hun computer het internet afstruinen op zoek naar beelden van seksueel misbruik van kinderen. De kinderen worden – vaak door eigen familieleden of buren – misbruikt voor de webcam. Het is een gemakkelijke manier om geld te verdienen. Ruby (schuilnaam) was een van de slachtoffers van dit misbruik. Als tiener werd zij misleid met de belofte op een mooi baantje in een internetcafé. Samen met andere meisjes werd ze opgesloten in een huis dat werd gebruikt als studio voor online misbruik. “Als survivor die de pijn van online seksuele uitbuiting kent, onderstrepen de bevindingen van het onderzoek de urgentie voor sterkere collectieve actie om kinderen te beschermen,” zegt Ruby. Ruby, nu een jonge vrouw van in de twintig, was een van de consultants voor het grootschalige onderzoek naar OSEC. Ruby ontvangt het onderzoek uit handen van medewerkers van IJM. KWART MILJOEN DADERS Verantwoordelijk voor het verspreiden en live uitzenden van het misbruik van de honderdduizenden kinderen, zijn volgens het Scale of Harm-onderzoek bijna een kwart miljoen Filipino’s. Dit is 16
TEKST Henk Jan Kamsteeg MAGAZINE Until all are free sterke basis gelegd voor het beteugelen van deze misdaad,” zegt hij. “We moeten ons blijven richten op de bescherming van slachtoffers en het verantwoordelijk houden van de daders. Daders moeten worden afgeschrikt. Zo creëren we een omgeving die kwetsbare kinderen blijvend beschermt. De studie heeft duidelijke stappen geschetst die we samen kunnen zetten om verder te gaan.” TACTIEKEN MENSENHANDELAREN “Het onderzoek is een belangrijke stap voorwaarts in het begrijpen van de omvang van de verkoop van livestreams en nieuwe beelden en video’s van seksueel misbruik van kinderen in de Filippijnen,” vertelt Zoe Trodd, directeur van Right Lab, dat namens de Universiteit van Notttingham samen met IJM het onderzoek uitvoerde. De rol die survivors van OSEC, zoals Ruby, speelden in het onderzoek, was erg groot. Zo deelden zij tactieken die mensenhandelaren gebruiken om illegale activiteiten te verbergen. De onderzoekers hebben dringende aanbevelingen gedaan om de handel in kinderen aan te pakken. Overheden, NGO’s en het publiek worden opgeroepen om hun inspanningen te vergroten om meer aangifte te doen van dit misdrijf. Instanties worden opgeroepen om niet alleen de acties tegen lokale mensenhandelaren te versterken, maar ook tegen overtreders op afstand in het buitenland, zoals in Nederland. Het onderzoek beveelt lokale initiatieven aan die zich richten op het veranderen van normen in de gemeenschap en het vergroten van het bewustzijn. Hierin spelen Filipino’s die eens zelf werden misbruikt en werden bevrijd een belangrijke rol. ruwweg 3 op de 1000 volwassenen. “De Filipijnse overheid is meedogenloos in het bestrijden van online seksueel misbruik van kinderen,” stelt staatssecretaris van het ministerie van Justitie Nicholas Ty. “Zonder onze interventies was het aantal slachtoffers nog hoger geweest. Desondanks is deze strijd nog lang niet voorbij en moeten we onze inspanningen blijven intensiveren. Daarom dringen we er bij het publiek op aan om actiever betrokken te raken door deze misdaden onmiddellijk te melden. Dit zal helpen om meer slachtoffers te beschermen en mensenhandelaren snel voor het gerecht te brengen.” Ty wordt hierin bijgestaan door advocaat Samson Inocencio, directeur van IJM Filipijnen. “Onze samenwerking met de autoriteiten heeft een In augustus 2023 blijkt uit gegevens van door IJM ondersteunde operaties dat Filipijnse autoriteiten 1.181 slachtoffers en risicogroepen in veiligheid hebben gebracht en 359 vermoedelijke daders hebben opgepakt, waarvan er al minstens 202 zijn veroordeeld. “Grote kans dat één van de kinderen die we passeren slachtoffer is” NIEUWE WETTEN NODIG Ondertussen worden regeringen tot actie aangespoord om wetten voor online veiligheid op te stellen. John Tanagho, directeur van IJM’s Center to End Sexual Exploitation of Children: “Andere studies tonen aan dat daders aan de vraagzijde meestal gevestigd zijn in de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, Australië, Canada, Europa en andere westerse of ontwikkelde landen. Ze maken gebruik van de financiële ongelijkheid tussen hen en de Filipijnse mensenhandelaren om kinderen te misbruiken. Ze betalen die mensenhandelaren via internationale geldtransfers om het misbruik te livestreamen en nieuwe beelden en video’s van kindermisbruik te versturen. Om deze uitbuiting terug te dringen en kinderen te beschermen, moeten we internationaal samenwerken. Op platforms van de technische en financiële sector moet kindermisbruik veel beter worden tegengegaan en voorkomen.” Zaak de handen ineen te slaan dus. Overheden uit de Filipijnen en westerse landen, de financiële sector, social media platforms, het publiek. Iedereen. Omdat ieder kind recht heeft op bescherming. Om echt gezien te worden in plaats van bekeken. 17
INTERNATIONAL JUSTICE MISSION FREEDOM PARTNERS TEKST Katrien Ruitenburg Freedom Partners Claudia en Daniël ‘GEWELDIG DAT STEEDS MEER UITBUITERS WORDEN OPGEPAKT’ Daniël (1991) en Claudia (1997) Schouten uit Veenendaal zijn beide geraakt door het werk van IJM. Enthousiast leggen ze uit waarom ze Freedom Partner zijn geworden. “Ik vind het hoopgevend dat IJM verder gaat dan alleen het bevrijden van mensen.” “M et een vriend bezocht ik in 2015 een Freedom Diner,” vertelt Daniël. “Het raakte mij hoe IJM concreet handen en voeten geeft aan het verlangen om deze wereld een betere plek te maken voor de meest kwetsbaren. Dat jullie letterlijk mensen bevrijden van slavernij, inspireert mij tot op de dag van vandaag. Veel mensen denken dat slavernij al lang en breed verslagen is, en dat zou ook zo moeten zijn. Helaas komt slavernij nog veel voor.” Het contrast met zijn eigen leven en dat van mensen in slavernij, vindt Daniël pijnlijk. “Als recruiter ben ik bezig met mensen op hun plek te krijgen en te zorgen dat ze hun talenten zo goed mo“Er is altijd een nieuw hoofdstuk mogelijk” gelijk kunnen inzetten. Zelf heb ik een werkgever die goed voor me zorgt. Ik vind het schrijnend dat slavernij bestaat, terwijl wij in welvaart leven.” Claudia: “Ik sluit me helemaal bij Daniël aan. Ik ben nog niet zo lang betrokken bij IJM. Maar toen ik de verhalen hoorde over het werk van IJM, raakten die me meteen.” ONVERWACHTE BLIJDSCHAP Daniël en Claudia werden nog extra geraakt toen Merel van der Ven, church mobilizer bij IJM Nederland, dit jaar in hun kerk sprak over IJM. Daniël: “Merel vertelde over haar ontmoeting met mensen die als kind misbruikt waren voor livestreams en door IJM waren bevrijd. Die mensen waren heel anders dan ze had verwacht; ze straalden heel veel blijdschap uit! Blijkbaar is er echt herstel mogelijk, ook al heb je in slavernij verschrikkelijke dingen meegemaakt. Dat trof me.” “Ik vind het hoopgevend dat jullie verder gaan dan alleen het bevrijden van mensen die tot slaaf zijn gemaakt. Jullie besteden ook aandacht aan de politiek en de rechtspraak in een land. Het is zo gaaf als daardoor de kans groter wordt dat uitbuiters opgepakt worden.” ALARM EN HOOP “Wat ik vind van IJM’s storytelling? Als videorecruiter kijk ik daar met professionele belangstelling naar. Je moet steeds zoeken naar een evenwicht tussen hoop geven en alarm slaan. Jullie doen dat goed, met verhalen over bevrijding, oproepen tot gebed en steun en verhalen over wantoestanden. Maar ik vind jullie berichtgeving over seksuele uitbuiting van kinderen soms wel erg intens. Er moet volgens mij altijd net wat meer aandacht uitgaan naar het maar dan naar het naar. Te veel nadruk op naar, dus op narigheid, kan averechts werken. Ja, er is veel aan de hand, maar we hebben een God van hoop. Wat hebben we de wereld te bieden als we niet vertellen dat er altijd een nieuw hoofdstuk mogelijk is? Hoop inspireert.” “Als criminelen ongestraft kwetsbare mensen kunnen uitbuiten, geef je als samenleving een verkeerd signaal af. Ik droom van een samenleving die voor iedereen veilig is.” 18
COLUMN MAGAZINE Until all are free VOORGEBORCHTE VAN DE HEL L aatst werkte ik mee aan een campagne tegen kindermisbruik. De initiatiefnemer was een zedenrechercheur, gespecialiseerd in het ondervragen van misbruikslachtoffers tussen de vier en tien jaar. Voordat de opnames begonnen, spraken we over zijn werk en hoe onterecht het is dat we kinderen altijd waarschuwen voor de ‘enge kerel in de bosjes’ terwijl vijfentachtig procent van de plegers bekenden zijn van de kinderen. Opa’s, vaders, buurmannen, sportcoaches. Vijfentachtig procent. Ik wist dat niet. De andere initiatiefneemster was een dame, zelf als kind misbruikt door haar opa. Ze kon er inmiddels, na jarenlange therapie, goed over vertellen. Dat deed ze ook regelmatig. Zelfs op scholen. “Aan het einde van mijn verhaal, deel ik in de klas briefjes uit waar kinderen anoniem op mogen reageren,” vertelde ze. “In elke klas krijg ik tussen de één en vijf briefjes terug waarop kinderen schrijven dat ze ook slachtoffer zijn van kindermisbruik.” Gemiddeld twee kinderen in elke klas. Ook dat wist dat niet. Voor de camera stond een krukje. Ik ging er op zitten en las van de autocue voor: Kindermisbruik is dichterbij dan je denkt. Pas als jij durft te zien dat misbruik bestaat, kunnen kinderen gaan praten over hun geheim. Ik durf te zien. Jij ook? Ik durf te zien. Daar was ik op de terugweg naar huis niet helemaal zeker van. Maar toch scheen het me ineens belangrijk toe dat ik wel zou ‘zien.’ Op de social media kanalen van IJM zie ik al jaren berichten voorbij komen van slachtoffers die zijn bevrijd uit de illegale seksindustrie. Kinderen nog. Geweldig. Glimlach. Trots. Maar wat hebben die kinderen dan dag in dag uit meegemaakt? Wat gebeurt er dan in zo’n slaapkamer, als het al een slaapkamer is. Weet u het? Ik niet. Dus ik las een boek. Hij stond al jaren bij ons in de kast: Kinderen van het web. Undercover als pedofiel. Journalist Peter Dupoint deed jarenlang undercoveronderzoek naar het milieu van webcamkindersekstoerisme op de Filipijnen. In het eerste, inleidende hoofdstuk vertelt hij hoe hij in voorgeborchte van de hel is beland. Hij schrijft over kinderen tussen nul en achttien jaar, die dagelijks worden verkracht voor een webcam, voor het oog van duizenden doodgewone maar verknipte mannen, bijna zonder uitzondering wit en westers die niks geven om een kinderleven en hen voor een habbekrats graag de vernieling in helpen. De aanbieders van dit misbruik? Niet de duivel zelf of een blauw, zestienkoppig monsters. Nee. Moeders, tantes, zussen, broers. Hij was inderdaad in de hel beland, en als lezer van zijn boek keek ik over zijn schouders mee. Het was niet gemakkelijk. De gruwelijke feiten waren zo heftig dat ik soms maar twee bladzijdes kon lezen om vervolgens een week later pas weer verder te kunnen. Ik droomde er ook over. Over hoe ik een kindje vasthad, hoe een slang het probeerde te bijten en als ik er op ging staan hij steeds langer werd. Verkrampt en verdrietig werd ik wakker. En nu? Wat hebben die kinderen daar aan dat ik een boek heb gelezen? Ik weet het eigenlijk niet. Ik weet alleen dat ik er eerst niet voor bad, maar nu wel. Elke dag. Voor de kinderen in die hel, zedenrechercheurs en werkers bij IJM die er in af moeten dalen. Doet u mee? “De gruwelijke feiten waren zo heftig dat ik soms maar twee bladzijdes kon lezen” Rachel Rosier is tv-presentator bij de EO en ambassadeur van IJM Nederland. 19 Foto: Ruben Timman
COLOFON Jaargang 2023 | nummer 1 Until all are Free is een uitgave van International Justice Mission. IJM is ’s werelds grootste organisatie in de strijd tegen slavernij. IJM werkt samen met lokale autoriteiten om slachtoffers te bevrijden, daders te laten berechten, de levens van de slachtoffers te herstellen en rechtssystemen te versterken. TEKSTEN EN FOTOGRAFIE International Justice Mission ONTWERP & LAYOUT Daan van der Horst PRODUCTIE EN BEGELEIDING IDD, Zwolle POSTADRES Postbus 13815 2501 EV DEN HAAG MISDADIGERS ZIEN KINDEREN ALS OBJECT Wij zien wie ze zijn: kwetsbare kinderen international justice mission 088-506 0400 contact@ijmnl.org IJMnl.org IBAN: NL37 INGB 0004 9613 89 t.n.v. Stichting International Justice Mission te Den Haag Ruby werd bevrijd uit een wereld van online seksueel misbruik. Nu is zij een sterke jonge vrouw die strijdt voor andere slachtoffers. Help Ruby mee een eind te maken aan een plaag van geweld tegen de meest kwetsbaren. IJMnl.org/Ruby 20
1 Online Touch