MAGAZINE Until all are free De arbeidsfunctionaris erkende dat Appa Rao slachtoffer was van dwangarbeid, maar de districtsfunctionaris twijfelde. Daarom vroeg hij hulp aan IJM. IJM schakelde een hogere ambtenaar in, legde de wet uit en vroeg om snel ingrijpen. Dankzij die bemiddeling moest de districtsfunctionaris een inspectie doen en kreeg Appa Rao een officieel vrijlatingscertificaat. Appa Rao vertelde alles aan de overheidsfunctionarissen. Hij herinnert zich: “De functionarissen schreeuwden tegen de eigenaar: ‘Waarom geef je hem zijn loon niet? Hoe kun je hem al die jaren niet betalen?’ Toen namen ze me mee naar het overheidskantoor.” Op 1 februari 2025 arresteerde de politie de boer die Appa Rao jarenlang had uitgebuit en diende een aanklacht tegen hem in wegens schending van de wetten tegen dwangarbeid en mensenhandel. Ondertussen bracht de overheid Appa Rao onder in een opvangtehuis voor ouderen. Appa Rao was vrij. Maar hij wist niet of hij zijn familie ooit zou terugzien. LOPEND VUURTJE Het nieuws over zijn hartverscheurende zaak verspreidde zich als een lopend vuurtje. Lokale media, overheidsfunctionarissen en journalisten zorgden dat zijn zaak aandacht kreeg. Autoriteiten zochten in districten in Zuid-Azië samen naar Appa Rao’s familie. IJM verspreidde met een partnerorganisatie zijn foto in lokale gemeenschappen. Ook lokale media en BBC News deden verslag van de zoektocht. Begin maart zag Chendu toevallig een video voor je zorgen,’ zei ik. ‘We hebben een zoon. Denk maar dat je vader nu in een andere vorm bij je terug is gekomen.’” Zo probeerden zij hun leven voort te zetten. Ze bleven hard werken om voor hun kinderen te zorgen. ONVERWACHTE HULP Ondertussen hielp IJM autoriteiten gedwongen arbeid in districten in Zuid-Azië aan te pakken. Er kwam verandering. Waar functionarissen het probleem aanvankelijk ontkenden, reageerden ze steeds actiever met bevrijdingen en hulpverlening. Op 9 februari voerden de autoriteiten onverwachte inspecties uit in het gebied waar Appa Rao werd uitgebuit. Ze kregen een melding over een oudere man die al jarenlang onbetaald werkte. Een hoge arbeidsfunctionaris en haar team gingen direct naar de werkplaats. Daar vonden ze Appa Rao, die schapen aan het hoeden was op een dor veld. “Hij sprak onsamenhangend, een mix van twee lokale talen, maar hij maakte duidelijk dat hij al meerdere jaren schapen had gehoed en dat de eigenaar hem geen loon had gegeven of het geld om naar huis terug te keren.” van BBC News op zijn telefoon. Zijn vrouw was die dag naar een bruiloft; hij bewaarde de video om haar te laten zien zodra ze terugkwam. Hij herinnert zich: “Toen ik de video aan haar liet zien, begon ze meteen te huilen en zei: ‘Ja, dit is mijn vader.’” Het echtpaar wist echter niet wat ze moesten ‘Sinds die dag in 2003 zag elke dag er hetzelfde uit, 20 jaar lang’ doen. Ze dachten: ‘Hoe kunnen we ooit bij hem komen zonder geld? Hij leeft, maar zullen we hem ooit weerzien?” GEEN WOORDEN Gelukkig namen ze contact op met de lokale autoriteiten. Zij zorgden onmiddellijk voor vervoer en begeleiding onderweg. Na een driedaagse reis van ruim 1200 kilometer kwamen ze bij het overheidskantoor, waar hun vader toen was. Het weerzien was onvergetelijk. “Ik had geen woorden,” vertelt Chendu. “We huilden alleen. Hij herkende zijn dochter, maar mij herkende hij niet. Ik was namelijk heel mager toen hij wegging. Nu heb ik een baard. Pas toen mijn vrouw zei dat ik zijn schoonzoon ben, herkende hij me. Hij vroeg: ‘Gaat het goed met mijn vrouw? Hoe maakt ze het?’ Toen hebben we hem nog niet verteld dat ze overleden was. Na terugkomst in het dorp vertelden we hem dat ze drie maanden na zijn vertrek was gestorven.” 7
8 Online Touch Home