Column Tamara Doves Doe. Het. Niet. De reactie van mijn moeder op ons bod op ons huis in Ilpendam was kort maar krachtig. Ze was op eigen initiatief in de auto gestapt en anderhalf uur onderweg geweest om binnen vijf minuten tot deze conclusie te komen. Om haar ongevraagd advies kracht bij te zetten deelde ze een lijstje met minpunten: het huis is te donker, het is een dorp waar niks te beleven is en je komt er nooit tussen als import. ‘Doe. Het. Wel. Is mijn advies voor wie nog twijfelt aan dit bijzondere dorp’ Dat van dat donkere huis klopte, maar daar hebben we iets aan gedaan. De rest was onzin. Sterker nog: ik denk dat er maar weinig dorpen zijn waar zoveel wordt georganiseerd en waar je zo snel wordt opgenomen in de gemeenschap. Eerlijk is eerlijk: we waren ook bang voor het import etiket. Dat heeft te maken met onze eigen jeugdervaringen, als import in een Gelders en Limburgs dorp. We hebben allebei heel hard geroepen dat we nooit meer in een dorp wilden wonen. Gelukkig hebben we ons niet aan dat voornemen gehouden. Want wat hadden we veel gemist als we hier niet waren beland. Geen duik in de ringvaart na het avondeten. Geen spontane borrels in jaloersmakende tuinen. Geen zoon die in zijn zwembroek en met wapperend haar door het dorp fietst om te kijken of iemand wil spelen. Geen wasmachine vol met shirts van SV Ilpendam: voor de JO-11 én voor de vrouwen 30+1. Geen optreden van één van de vele bands die dit dorp rijk is. Geen dorpsschool met kleine klassen en geweldige juffen. Geen rondje dijk terwijl de nevel over het veld ligt. Geen katers omdat we maar niet kunnen wennen aan het Noord-Hollands tempo van innemen. Geen zoon die met een harde G spreekt terwijl wij de G juist zachter dan gemiddeld uitspreken. Geen lieve buren en straatgenoten. Geen impulsaankopen tijdens de garagesale. Geen waardevolle nieuwe vriendschappen. Geen kanotochten op warme dagen. Geen rondje schaatsen op het Oude Kanaal en daarna een borrel in een aangrenzende achtertuin. Doe. Het. Wel. Is mijn advies voor wie nog twijfelt aan dit bijzondere dorp. Wél nog een extra tip voor wie uit een provincie komt waar ze met kermis bedoelen dat je ook echt in een attractie gaat zitten: het bier is hier de attractie. Wij hebben er twee kermissen over gedaan voor we daar achter kwamen. Import beginnersfout. Het leverde wél een leuke anekdote op voor in de voetbalkantine. Toch weet iedereen dat alleen een échte Ilpendammer het simpelste verhaal nog spannend kan maken. Soms loop je tegen de grenzen van je kunnen als import op. En mijn moeder? Die heeft haar mening herzien en laat geen gelegenheid onbenut om te zeggen hoe bijzonder Ilpendam is en hoeveel leuke mensen er wonen. ILPENDAM | 39
40 Online Touch Home