N et zoals in veel andere landen heerst er in Suriname veel onbegrip wat betreft slangen. Zodra je je bezig houdt met slangen, wat ik deed door mijn tours, krijg je al snel het label ‘slangenman’. Steeds vaker werd ik gebeld door mensen met een slang in hun huis of tuin. Maar door mijn werk ben ik vaak buiten de stad en onbereikbaar. Al langere tijd speelde het idee door mijn hoofd om een zogeheten ‘Snake Patrol’ op te zetten. Veel landen hebben al een getraind team om slangen uit huizen of tuinen te halen, maar Suriname nog niet. Ik had alleen te weinig tijd om dit op te pakken. In 2020 ontmoette ik Fenne van Esseveldt, die als vrijwilligster in het toerisme in Suriname werkte. Zij zag hetzelfde probleem en kwam met exact hetzelfde idee. Zij had meer tijd en ik had het lokale netwerk. Samen hadden we het al snel voor elkaar dat Snake Patrol Suriname officieel van start kon. Inmiddels hebben we dertig vaste teamleden en nog veel meer vrijwilligers die kunnen reageren op meldingen. We merkten dat er vaak loze meldingen kwamen, dat wil zeggen meldingen van ongevaarlijke slangetjes, of soms zelfs ongevaarlijke pootloze hagedissen. Daardoor realiseerden we ons dat we eigenlijk meer moeten focussen op voorlichting over slangen aan de mensen. Sn a ke Pa t r o l A s in many other countries, snakes in Suriname are often seen as a problem and a threat. Lack of knowledge leads to misunderstanding and fear. Working with snakes, as I do, one is easily regarded as ‘the snake man’. People soon started calling me when they saw a snake in their house or their yard. But my work often takes me out of the city and out of reach. Many countries have a ‘Snake Patrol’, a team that collect snakes from property where they are not wanted. And I thought about organizing this in Suriname, too, but I just couldn’t find time to do it. But in 2020 I met Fenne van Esseveldt, a volunteer in tourism in Suriname. She recognized the problem and had the exact same idea. And she had more time. I provided the local network, and before long our cooperation resulted in the official start of Suriname’s own Snake Patrol! Today we have a team of thirty people, and several volunteers, who respond to calls about snakes. Since we started out, we found that many calls did not actually require our direct action – calls about harmless small snakes or even amphisbaenas (legless lizards). This made us realize that we needed to focus more on knowledge about snakes among people. 20 20 II su magazine su magazine
21 Online Touch Home