Via de kerk werd ze gewezen op de busreis naar het bedevaartsoord in Luxemburg. “Ik ben daar voor de corona al eens naartoe gegaan en ik was heel blij dat het dit jaar weer kon.” En zo pakte ze in september haar koffer. Al moest het busje dat haar ophaalde nog wel even keren om deze koffer weer op te halen. “Hij was wat te vroeg en in alle hectiek ben ik toen mijn koffer vergeten.” “Vroeger ging ik samen met mijn man op bedevaart, maar die is helaas al vrij jong overleden.” Haar geloof raakte daarna wat op de achtergrond, tot ze drie jaar geleden een hartaanval kreeg. “Ik heb toen een heel zware operatie gehad en een pacemaker gekregen. Daarna dacht ik, het is nu toch eens tijd om God weer te gaan bedanken dat ik dit allemaal goed heb doorstaan.” Broeders en zusters Tijdens de lange busrit genoot ze van het gezelschap van de andere reizigers. “Je gaat allemaal met hetzelfde doel daarheen en bent eigenlijk allemaal broeders en zusters van elkaar. Dat was heel gezellig. We hebben veel gelachen en ook veel samen gebeden en soms gehuild.” Het bezoek aan de diverse kathedralen en missen, heeft Ria veel rust gebracht. “Als ik daar ben, bid ik heel veel en steek een kaarsje aan. Voor mezelf, maar ook voor anderen. Voor alle bewoners van De Willemshof en iedereen die het moeilijk heeft. Ik vind het iedere keer weer zo fijn. Als het kan, ga ik volgend jaar zeker weer.” • november 2022 15
16 Online Touch Home