…maar zie ook de plussen lijkt niet zo te zijn dat het ene (bijv. de ADHD) het andere veroorzaakt (de ‘fenokopie’ hypothese, wat sommigen geen ‘echte dyscalculie’ zouden noemen). Het is ook niet zo dat de dyscalculie bij comorbiditeit een volledig andere oorzaak zou hebben dan bij geïsoleerde dyscalculie. Er lijkt verder een genetische overlap te zijn tussen ADHD en leerstoornissen, waardoor familieleden van bijvoorbeeld kinderen met ADHD ook meer kans hebben op een leerstoornis, en andersom8. Comorbide stoornissen maken de diagnose van dyscalculie complexer. De behandeling bij comorbiditeit (zoals ADHD/dyscalculie of dyslexie/dyscalculie) moet zich bovendien op beide problemen richten om zo effectief mogelijk te zijn. Wat kun je doen? Er zijn een aantal ‘good practices’ waarmee je leerlingen met dyscalculie het beste tot hun recht kunt laten komen, zoals: inzetten op vaak foutloos oefenen (‘reken-kilometers’ maken), ‘autonome motivatie’9(keuzes geven over bijv. wanneer of hoe je dingen doet) en zorgen dat wiskunde zinvol en behapbaar blijft. Daarbij zijn er ‘redelijke aanpassingen’ die je kunt geven. Zoals: 20 tot 30% meer tijd, een opzoekboekje met formules e.d. en een rekenmachine laten gebruiken. Zo kunnen leerlingen laten zien waartoe ze in staat zijn. Creatieve doorzetters Dyscalculie gaat nooit over. Er blijven ook voor volwassenen drempels bestaan10. “Als ik bijvoorbeeld vriendinnen moet terugbetalen, is dat lastig. Als die een briefje van 20 of 50 geven omdat ik nog 3 euro moet … Geldzaken zijn echt moeilijk voor mij.” (E. 20 jaar) “Bij mijn allereerste sollicitatie, kreeg ik een blad met cijferreeksen en veranderende geometrische figuren. Ik bakte er werkelijk niets van. Bij een volgende sollicitatie werd mijn kandidatuur verworpen op basis van een redeneerproef met kloklezen en munten. Ik kon dat niet.” (L. 58 jaar) Toch vertellen volwassenen vaak dat zij door alle drempels ‘heel sterk geworden zijn’. “Mijn dyscalculie helpt me innovatief te zijn”11. “Ik ben vaak de persoon die de oplossing vindt, omdat ik leerde doorzetten en alles opnieuw herbekijken.”12 Wie op volwassen leeftijd denkt dyscalculie te hebben: onthoud dat we alle talenten (ook die van jou!) nodig hebben in onze maatschappij. Het feit dat jij goed (genoeg) functioneert ondanks de drempels die dyscalculie voor jou betekenden, maakt je erg waardevol. Heb je er toch last van? Denk na of, hoe en I&W MAGAZINE NR1 - 2024 ANNEMIE DESOETE wanneer je aan je werkgever vertelt dat je dyscalculie hebt. TIP: leg op dat moment ook je troeven op tafel. Dat je leerde om niet op te geven bij de minste hindernis, dat je creatiever bent, socialer, etc. Geef aan hoe je hierdoor een meerwaarde bent voor het bedrijf13. Neurodiversiteit is een troef die door standaardtests en selectieprocedures helaas niet gezien wordt, waardoor we ‘hidden potentials’ dreigen te missen. Ook die met dyscalculie. Daar moet meer aandacht voor komen. Voor NOTEN en BRONNEN van dit artikel klik op DEZE LINK. 29
30 Online Touch Home