Brandende hoepels column: susAn slIep W ie op verloren momenten op Instagram scrolt is ze vast wel eens tegen gekomen; de AdHd memes. Foto’s of korte filmpjes met een pakkende of grappige tekst over hoe het is om AdHd te hebben. eén filmpje blijft wat langer hangen. Hierin wordt gesteld dat als je wilt weten of je AdHd hebt, je dan eens moet proberen om jezelf aan te aanmelden voor een AdHd-onderzoek. lukt het je niet om binnen een maand een eerste afspraak te maken, dan heb je de diagnose in feite zelf al gesteld. Kort door de bocht maar toch ook heel herkenbaar. een goede vriend zit hier precies middenin en ik mag zijn steuntje in de rug zijn. onze appconversatie ziet er al volgt uit: ‘Succes bij de huisarts morgen, vraag ook of je de papieren verwijzing meteen mee mag nemen!’ ‘Ja is goed! Ik laat t je weten als ik geweest ben’ de volgende dag. ‘En gelukt?’ ’De afspraak is niet vandaag maar volgende week pas, ik hou je op de hoogte!’ een week later. ‘Echt balen, de afspraak was dus gisteren, ik begrijp ook niet hoe het kan. Ik heb nu over een week een telefonisch consult’ Weer een week later. ‘Nou de huisarts had nog wat aanvullende vragen en moet nog het een en ander navragen maar belt mij morgen terug’ Weer een dag later. ‘Al wat van de huisarts gehoord?’ ‘Shit nee geloof het niet of wacht ff…ik heb wel gemiste oproepen maar was druk…ik bel morgen zelf wel weer met de huisarts’ twee dagen later. ‘Vergeet de huisarts niet te bellen’ drie dagen later. ‘Ik heb de huisarts gesproken, de verwijzing is gedaan, ik kan m ophalen bij de praktijk of uit Zorgdomein halen. Wil jij helpen bij de aanmelding en alles wat daarvoor nodig is?’ bovenstaande worsteling legt pijnlijk bloot dat de vaardigheden die nodig zijn om een verwijsbrief te halen voor een AdHd-onderzoek precies ontbreken bij mensen met AdHd. In drie weken tijd sprong hij door een aantal brandende hoepels om zich nu op te maken voor de aanmelding. maar die hordes komen we samen ook vast over! 13 I&W mAGAZIne nr 2 - 2023
14 Online Touch Home