VeReniGinGSnieUWS dyslexie Als tAlentdiversiteit Op 4 oktober zaten vertegenwoordigers van belangenvereniging Impuls & Woortblind (Sjan Verhoeven), oudervereniging Balans (Marijse Pel) en HOI-Foundation (Tamara Vreeken) aan tafel voor een online talkshow in de Week van Dyslexie: Samen voor Empowerment. teKst: nel Hofmeester doel was het brede beeld van dyslexie verder in te vullen voor leerkrachten, ouders en dyslectici zelf: dyslexie als talentdiversiteit met zwakke én sterke kanten. Het werd een spannende en veelzijdige avond. de mythe van de normaliteit Hoe lastig de switch is van het stoornisbeeld naar het brede beeld bleek wel uit een verspreking van voorzitter Wout plevier (vader van een dyslectische dochter), toen hij het zelfvertrouwen van ‘mensen met dyslexie en normale mensen’ met elkaar vergeleek. Gelukkig maakte Jonathan mooney daarna snel gehakt van de term ‘normaal’. Hij schreef niet voor niets het boek ‘Normal Sucks’*. Volgens Jonathan is het onderwijs gebaseerd op de ‘normale’ leerling. pas je niet binnen dat plaatje, dan heb je een probleem. Het werkelijke probleem is echter niet de dyslexie, maar de mythe dat we allemaal op dezelfde manier leren. ‘van jou komt niks terecht’ Jonathan mooney kreeg een aantal labels, waaronder dyslexie en AdHd en hij leerde pas op zijn 12e schrijven. Hij verliet school met zelfmoordplannen, omdat iedereen zei: ‘Van jou komt niks terecht.’ Jonathan studeerde uiteindelijk af in de engelse letterkunde en heeft nu drie boeken op zijn naam staan. Zijn pleidooi is om kinderen niet te willen ‘repareren’. Kinderen moeten de gelegenheid krijgen om uit te zoeken hoe zij het beste kunnen leren. die kant moeten we op met het onderwijs, vond ook het panel in de studio. en sommige scholen zijn daar al best ver in. de instelling van de school maakt het verschil. dyslexie is nog steeds een gevecht op Facebook waren twee stellingen uitgezet, waarop gereageerd was: 1. dyslexie is een leven lang vechten: 82 keer ja – 22 keer nee. Het panel beaamde dat dyslexie op dit moment veel vechten inhoudt – voor zowel de kinderen als de ouders. ook als je gaat studeren en werken moet je vaak het gevecht aan. 2. schaamte is een groter probleem dan niet kunnen lezen en schrijven: 52 ja – 21 nee. ook dit herkende het panel. de schaamte kan je op onverwachte momenten overvallen en het is er de oorzaak van dat kinderen en (jong-) volwassenen niet om hulp vragen. tranen met tuiten daarna bij ‘Jessie’s Fight song’ waarin Jessie duidelijk maakte dat ze kinderarts ging worden en dat begrip voor dyslexie het voor haar gemakkelijker zou maken. Kortom: een zeer geslaagde en Empowering avond! * Jonathan mooney- normal sucks: How to live, learn, and thrive, outside the lines. (2019) 35
36 Online Touch Home