teur komen. die smolt voor hem toen tom dacht dat hij werkelijk Albert schweitzer was, de beroemde naamgever van de school. ‘Kom voortaan maar even naar mij als je weer druk bent in je hoofd’, zei hij. tom: ‘die man snapte mij. dat was zo fijn. Ik wist ook meteen wat ik wilde worden, als ik toch niet iets aan mensen mankeren, anders vind ik ze niet leuk.’ nog voordat hij op zijn 25e de kweekschool met een diploma verlaat, wordt hij al ‘gescout’ en start hij, naast zijn studie, als leerkracht op een lom-school. gek bleek te zijn: schoolmeester. ‘dan moet je eerst maar eens je naam leren schrijven’, zei mijn vader. dat moment kwam niet veel later. tom kreeg de ziekte van pfeifer en moest als krachtoefening in een balletje knijpen. ‘de dokter schreef het woord bAl op. en opeens kon ik het lezen! op mijn 9e waren mijn hersenen er toch klaar voor. Vanaf dat moment ging ik als een speer. Ik was eindelijk gemotiveerd en kreeg ook begeleiding, want inmiddels hadden ze toch het label dyslexie op me geplakt.’ gescout op zijn 14e is tom klaar voor de volgende stap: de mulo. met nederlands, Frans, duits en engels. ‘Ik zakte natuurlijk. Had zoveel stress bij de mondelingen, dat ik engels sprak bij duits, etc. op een 2e school lukt het wel. Wederom dankzij een directeur die mij ‘zag’ en toeliet dat ik de mondelingen op een door mij bepaalde volgorde deed.’ daarna volgt de havo, die relatief makkelijk gaat. en dan kan tom eindelijk naar de pabo, dan nog de kweekschool. daar vinden ze hem erg eigenwijs en brutaal maar het valt ook op hoeveel oog hij heeft voor kinderen met leerproblemen. ‘bij mij moet er 8 twee universitaire titels na de lom-school – ‘klotedirecteur, daar moest ik snel weg’ – volgt een mytylschool, waar tom helemaal op zijn plek zit. op zijn 30e begint hij aan de studie sociale pedagogiek, gevolgd door orthopedagogiek aan de universiteit van leiden. op zijn 38e behaalt hij zijn doctoraalbul. ‘Ik heb de directeur van mijn eerste lom-school ook voor het feest uitgenodigd. Zonder die man was ik nooit zo ver gekomen.’ ondertussen is hij vanaf zijn 33e zelf directeur van een mlk-school, wat hij 21 jaar met veel plezier blijft doen. In 1998 mag hij, als orthopedagoog, ook gz-psycholoog aan zijn titels toevoegen. ‘Ik moest daarvoor wel een IQ-test doen. en guess what? Weer een IQ-score van 78! die vrouw die me testte wist niet wat ze zag. ‘dit kan niet’, zei ze. Ik snapte het wel. bij dit soort testen gaat alles op snelheid. dan lig ik eraf. Gelukkig rekende ze me niet af op de testuitslag maar keek ze naar wat ik in de praktijk allemaal deed en kon.’ charismatisch leider tom blijft zijn werk als schooldirecteur nog een tijdje combineren met het doen van diagnostiek en behandeling van ‘kinderen zoals hijzelf.’ dan wordt hij op zijn 54e gevraagd om een nieuwe deeltijd
9 Online Touch INTERVIEW Home