Foto: Sebastiaan ten Burg B OB OTA AL ALIGNMENT IN ZES LESJES Elk jaar volg ik een cursus. Extra kennis en vaardigheden die ik daarbij opdoe, pakken gunstig uit voor teams waarin ik werk, zo is de gedachte. Daarnaast is het prettig voor de verhoging van mijn marktwaarde. Maar bovenal bevredigt het mijn nieuwsgierigheid naar de laatste trends in mijn vakgebied. Want waarover zullen we het morgen eens hebben met elkaar? Ik koos deze keer voor vakinhoudelijke verdieping. A raison van tweeduizend euro vond ik die in de hoek van strategische communicatie. Een zestal middagen toog ik naar een mooi kasteeltje in het midden van het land. Hier verzamelden zich nog zo’n veertig medecursisten. Sommige van hen zijn wellicht collega van u, beste lezer, dus bij deze bent u gewaarschuwd. E IS V De organisatie van de cursus had ons zes sessies in het vooruitzicht gesteld, stuk voor stuk geleid door inspirerende sprekers. Inspirerend waren ze zeker, deze taalvirtuozen! Maar of ze ook zo origineel waren? Dat viel nog te bezien. Alert als ik ben op buzzwords duurde het niet lang om hét woordje-van-nu te spotten. Al na een klein kwartiertje bleek dat we het fl ink te stellen zouden krijgen met alignment. Alignment is het antwoord op het volgende probleem (les 1): ‘Overal vindt een enorm gesprek plaats, maar soms zie je een gigantische disconnect gebeuren. Voor het ondervangen van die disconnect is aligneren de oplossing.’ Want hier zijn ze inmiddels wel achter in de communicatiewetenschappen: betrokkenheid creëren alléén is niet langer voldoende. Nee, wat we nodig hebben is alignment (en betalende klanten die gevoelig zijn voor deze nieuwe trend). Alignment als in (les 2): ‘De klantvraag toespitsen op de behoefte om een nieuwe werkelijkheid te creëren door shiftende paradigma’s te alignen met een transformationele focus.’ Of (les 3): ‘Een stukje crossboarding is soms gewoon noodzakelijk voor internal alignment.’ Les 4 leerde ons dat een effectief frame onontbeerlijk is om een perspectief te bouwen waarop stakeholders kunnen alignen. Je vraagt je misschien af waarom dat zo is, dus hierbij het antwoord: ‘Omdat je anders een exponentiële differentiatie krijgt van diffusiteit.’ En zeg nou zelf, zoiets moet je natuurlijk niet willen. Zes sessies van vier uur bracht ik in totaal door te midden van instemmend knikkende deelnemers. Stuk voor stuk comprofs, dat wil zeggen (les 5): ‘Jullie zijn als comprof van nature makkelijk in de conversie.’ Alle taalkundige koek werd geslikt als Gods woord door een ouderling. Gelukkig bood de cursus, naast deze theoretische exposés tussendoor, ook praktische tips. Hoewel, praktisch? Neem deze: ‘Accepteer de primaire focus als gemeenschappelijke realiteit.’ Of: ‘Een knik in het denken helpt bij het creëren van coherentie rondom relevantie.’ En wat dacht je van de volgende: ‘Organiseer jezelf naar de bedoeling.’ Wat deze investering van tweeduizend euro mij uiteindelijk heeft opgeleverd? Eigenlijk best veel. Professioneel gesproken kan ik mijn adviezen vanaf nu doorspekken met het meest actuele jargon. En mijn persoonlijke antenne voor ontwikkelingen binnen de communicatiesector is - sorry voor de abstractie - opnieuw gekalibreerd. Maar het meest waardevolle inzicht deed ik op in lesje 6: ‘Hoe perfecter de taal, hoe meer de emotie verdwijnt.’ Met die gedachte krijg ik tenslotte zelfs mezelf nog gealigneerd. Erwin van der Linden is auteur van het boek ‘Bobotaal’ en deelt quotes via twitter als ‘De Wethouder’
32 Online Touch Home