Voor mij is architectuur de kunst van het bouwen op een wijze die bijdraagt aan geluk. De kunst van ruimtelijk, doordacht, beter en mooier bouwen. Het is de gebonden kunst die bouwen haar meerwaarde geeft. De afgelopen 30 jaar heb ik samen met een fijn team een breed palet aan werk mogen realiseren. Van verbouwingen tot grote en complexe utiliteitsen woningbouwprojecten. Als architect maak ik de ontwerpen, geef vorm aan de bouwtechniek en begeleid het team dat de bouwtekeningen, beschrijvingen en berekeningen maakt voor de bouwuitvoering. Op een fijne manier hebben Rob Hennekens, Richard Lambrechts, Frank Hylkema, Jan Willem Verbeek, Matthias Noordhuis, Rutmer Mekenkamp, Egon van der Meulen, Tom Smits, David van Geest, Ivar ten Cate, Chris Pekel, Klaas Waterlander, Cathrien Leegstra, Geeske Hoff en de HTS stagiaires door de jaren heen met mij mooie projecten gerealiseerd. Architectuur en stedenbouw zijn tijd en context gebonden. Wat 30 jaar geleden modern was oogt nu gedateerd. Mijn architectuur veranderde ook met de tijd. In deze portfolio is dat afleesbaar. Mijn uitgangspunten bleven wel gelijk. Ik maak contextuele architectuur met een voorkeur voor eenvoud aan de andere kant van complexiteit. Met het diploma van de MTS en de HTS op zak ging ik in 1983 werken bij bouwbedrijf Kats in Leeuwarden en daarna bij Grunstra Architecten in Bolsward. Stages had ik daarvoor gelopen bij “Das Staatliche Hochbauambt” in Stuttgart, bij de gemeente Ameland en bij bouwbedrijf Westerbaan bij de uitvoering van het toenmalige nieuwe provinciehuis. Met mijn architectenstudie begon ik direct na het behalen van mijn HTS diploma. De 6 studiejaren aan de Academie van Bouwkunst in Groningen waren mooie tropenjaren, studie en werk combineerde ik. Aan het einde van mijn derde studiejaar werd ik namens de academie geselecteerd om deel te nemen aan de Archiprix, de landelijke competitie voor de beste studentenplannen. Een hele eer. Op 1 december 1987 ging mijn architectenbureau van start. Ik had een aantal jaren ervaring en het was onvermijdelijk, ik begon voor mezelf. In de zomer van dat jaar ben ik ook begonnen aan mijn tweejarige afstudeerproject aan de academie. Mijn bureau ben ik toen gestart onder de naam Sijtsma & Feekes architectuur c.a. Op de eerste dag van mijn zelfstandige bestaan begon ik aan een opdracht voor de gemeente Groningen. Ik mocht de stedenbouwkundige tekeningen maken van de plannen, die Rem Koolhaas en professor Kleihus gemaakt hadden voor De Verbindingskanaalzone in Groningen. Mijn afstudeerwerk deed ik bij professor-stedenbouwkundige Bekkering en architect-ingenieur Klausen. In twee jaar tijd maakte ik onder hun begeleiding de ontwerpen voor twee woongebouwen in Den Haag. In juli 1989 studeerde ik af en met mijn diploma van de Academie van Bouwkunst op zak en met 6 jaar werkervaring mocht ik mij architect noemen. Na mijn afstuderen in 1989 veranderde ik de naam in “Sijtsma Feekes Architecten AVB b.i.” Mijn bureau had ik gevestigd in Tietjerk, in het kantoor van mijn goede vriend Ruud Feekes; hij was een van mijn docenten geweest op de HTS en we konden het samen goed vinden. Hij was gepensioneerd en vond het fijn mijn mentor te zijn. We maakten heldere afspraken. Ik begon een nieuw bureau en was verantwoordelijk voor alles. Veel steun en vriendschap heb ik ervaren door Ruud zijn aanwezigheid. We hadden fijne gesprekken en tekenden soms samen aan projecten tot het te druk werd en ik mijn eerste medewerker Rob Hennekens in dienst nam. Ik had een missie, wilde laten zien dat voor hetzelfde geld meer mogelijk was bij de realisatie van woonhuizen dan tot dan toe het geval was. Om de daad bij het woord te voegen pakte ik zelf de ontwikkeling op van een aantal woningbouwprojecten. Mijn bureau floreerde. In 1989 betrok ik de bovenverdieping van een kantoor aan de Emmakade in Leeuwarden. Hier groeide het bureau tot 4 man. Mijn echtgenote Cathrien verzorgde inmiddels de bureauadministratie. We wilden graag wonen en werken combineren in een mooi en daarvoor geschikt pand. Dat vonden we in 1991 op de Spanjaardslaan in Leeuwarden. Mooie jaren hebben we gehad op de Spanjaardslaan. Onze drie dochters groeiden er op. Eerst op nummer 11 en toen het bureau het hele pand nodig had, op nummer 13. Toen het bureau te groot werd voor het pand aan de Spanjaardslaan splitsten we wonen en werken en kochten we in 2006 het voormalige drinkwaterpompgebouw aan de Harlingerstraatweg, dat we daardoor redden van de sloop. Het gebouw was prachtig, van een bouwval hadden we het getrans40
41 Online Touch Home