14

Hoofdstuk 1 loop van jaren ontstond, door drukte en problemen op het werk, verwijdering. Ze richtten zich steeds meer op hun eigen leven en hadden minder aandacht voor elkaar. De seks die ze hadden, duurde steeds korter. Er werd minder tijd voor het voorspel genomen. Zowel Marja als Tim wilde snel overgaan tot gemeenschap, terwijl Marja dan nog niet vochtig en opgewonden genoeg was. Hierdoor voelde het inbrengen van de penis niet fijn voor Marja en deed af en toe ook echt pijn. Marja sprak hier soms over met Tim. Dat zij het contact tussen hen miste. Ze gaf aan dat ze het gevoel had dat Tim en zij te veel langs elkaar heen leefden. Maar ze vonden geen oplossing. Intussen ontstond een vicieuze cirkel. Door het weinige contact tussen hen, het te weinig vochtig en opgewonden zijn en door de angst voor de pijn, raakten Marja’s bekkenbodemspieren steeds meer gespannen. Tot het moment dat de gemeenschap helemaal niet meer mogelijk was. Mijn eigen ervaring Mijn eigen verhaal is het klassieke verhaal van primair vaginisme. Op mijn vijftiende probeerde ik een tampon in te brengen en dit lukte niet. Ik maakte daar verder niet zo’n probleem van. Alleen bij het zwemmen tijdens mijn menstruatie verzon ik altijd smoesjes. Ik wilde niet vertellen dat het me niet lukte om een tampon in te brengen. Ik bevredigde mezelf wel al jaren. Ik kon klaarkomen, maar zonder een vinger in mijn vagina te brengen, dus wist ik niet dat dit niet kon. Op mijn achttiende probeerde ik voor de eerste keer gemeenschap te hebben. We waren beiden onervaren en erg gespannen. Toen het na vele keren proberen steeds maar niet lukte, dacht ik dat er fysiek iets goed mis was met mij. Ik vond het moeilijk en schaamde me enorm. Toch ben ik naar de huisarts gegaan. Om me te steunen ging mijn vriend met mij mee. De huisarts stelde de 14

15 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication