Ontdek jouw belemmerende overtuigingen nen zijn. Daarmee ging Kattie aan de slag. Steeds meer slaagde ze erin om haar bekkenbodemspieren en gehele lichaam te ontspannen. Ze leerde hoe ze een vinger in kon brengen en wat ze moest weten om gemeenschap te kunnen hebben met haar man. Alle oefeningen die daarbij hoorden, verliepen goed – zowel in kleine als grotere stappen. Toen ze er aan toe was, probeerden haar man en zij gemeenschap. Tot haar verbazing ging de penis vrij makkelijk in haar vagina. De daaropvolgende keren verliep de gemeenschap ook probleemloos. Kattie bleef desondanks volhouden dat ze nog geen echte gemeenschap had gehad, hoewel haar man Michel herhaaldelijk antwoordde dat ze wel degelijk gemeenschap hadden gehad. Ik was verbaasd. De penis van Michel was, in de vagina, voorbij de bekkenbodemspieren gegaan. Had kleine stukjes heen en weer bewogen. En dit was verschillende keren gelukt. Kattie had dit tot haar eigen verbazing best fijn gevonden. En toch zei ze: “Ik heb nog geen echte gemeenschap gehad.” Samen kwamen we achter haar onderliggende overtuiging. Pas nadat ik herhaaldelijk had uitgelegd dat de penis niet helemaal in de vagina hoeft – en dat gemeenschap dus geen pijnlijke ervaring behoort te zijn – begon ze dit langzaam te geloven. Verrast zei ze: “Eigenlijk heb ik dus al sinds een paar maanden geen vaginisme meer?” Omdat we alle bijoorzaken volgens plan hadden doorlopen, kwamen we erachter dat deze overtuiging de basisoorzaak van haar vaginisme was. Overtuiging “Mijn vagina zit bijna helemaal dicht, er kan niets in.” Vragen Hoe heb je dit ontdekt? Lukt er nooit iets of lukt het af en toe wel? 25
26 Online Touch Home