Will, 28 jaar – heeft sinds zijn 12e een eetprobleem Wanneer Kerstmis eraan komt, weet ik dat het een grote schranspartij gaat worden en dat ik de controle zeker kwijt ga raken. Met die gedachte in mijn hoofd doe ik de week voor Kerst rustig aan en sport ik veel. Ik calculeer het gewoon in. Ik weet niet meer welk stemmetje dan tegen mij praat: mijn eigen stem of mijn eetstoornis. Eten is allang niet meer normaal voor mij, ik geniet er niet meer van. Als ik de eerste hap eet, denk ik al vijf happen vooruit en fantaseer over wat ik nog meer kan eten, zodat ik vol kom te zitten. Ook de rituelen rond de eetstoornis lijken verdacht veel op elkaar. Alle reisgenoten gaven aan dat ze obsessief bezig waren met eten en alleen maar konden denken aan voedsel, gezondheid, sporten, gewicht en figuur. Bijna iedereen had last van dwangmatig gedrag zoals op hetzelfde tijdstip eten of steeds alleen maar hetzelfde voedsel eten. Sommigen kenden net als ik ‘verboden voedsel’, iets wat ze beslist niet mochten eten van zichzelf. Ik las de achterkant van alle producten in de supermarkt en ik vergeleek alle producten met elkaar. Alleen: in plaats van te kijken naar de voedingswaarde en vitamines keek ik alleen maar naar die verrekte calorieën. Liegen of het gedrukt staat Mijn eetstoornis zorgde niet alleen voor een staat van geestelijke uitputting, waardoor ik niet meer lekker in mijn vel zat. Het bracht ook lichamelijke complicaties teweeg. Door mijn eenzijdige caloriearme, vetvrije en vezelarme voedingspatroon vertraagde mijn stoelgang en werd onregelmatig. Ik kreeg last van obstipatie: ik moest hard persen om er zelfs maar een konijnenkeuteltje uit te krijgen. Dat leverde me een aambei op. Natuurlijk had dat te maken met mijn voeding. Mijn onderdrukte emoties hadden echter net zo goed hun weerslag op de conditie van mijn buik en darmen. Voor die aambei ben ik, hoewel ik me ervoor schaamde en daar enorm tegenop zag, toch maar gaan bellen naar de huisarts. Ik mocht langs komen voor een bezoek. Vervolgens kreeg ik zakjes met oplosbare vezels mee naar huis en een aambeienzalfje. De arts vroeg me niet hoe de aambei en de verstopping waren ontstaan. 13 Stap 2: Negeer de nooduitgang
14 Online Touch Home