Linda, 31 jaar – overwon anorexia Mijn broer en zus waren samen twee handen op één buik. Ik ben eigenlijk altijd het buitenbeentje geweest. Dankzij mijn overgewicht en het feit dat ik vroeger veel gepest ben, kreeg ik een laag zelfbeeld en werd ontzettend eenzaam. Daarnaast ben ik lichamelijk en psychisch mishandeld. Veel te vroeg werd ik zodoende ‘volwassen’: ik ging op mijn vijft iende al op mezelf wonen, omdat het thuis niet meer ging. Mijn eetstoornis ontwikkelde zich, toen ik 18 jaar oud was. Het startte met een dieet waarbij ik één keer in de week een fruitdag had. Op het laatst leefde ik dagelijks op 5 appels en een beetje magere yoghurt. Mijn eetstoornis kostte me heel wat jaren van mijn leven, waardoor ik nu op mijn 31ste pas begin te leven. Het maakte me wel sterker. Ik weet nu goed wie ik ben en wat ik wil. Daar ben ik trots op! Ik geniet ervan om leuke dingen te doen met mijn vrienden, familie en mijn kleine neefjes. Ook ‘kleine dingen’ kunnen me nu ontzettend gelukkig maken Tessa, 16 jaar – vecht al 3 jaar tegen anorexia nervosa Vroeger lachte ik de hele dag. Ik was druk, deed graag gek, zat vol energie en was nooit moe. ‘Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd,’ was mijn motto. Dat gevoel ben ik nu kwijt. Thuis hebben mijn ouders hun handen vol aan mijn autistische broertje en mijn zusje met dyslexie. Ik wilde niet dat mijn ouders zich nog rotter gingen voelen als ik kwam met mijn ‘problemen’. Daarom heb ik hen pas na een lange tijd verteld, dat ik al sinds mijn 13e worstel met anorexia. De hulp, steun en liefde van vrienden en vriendinnen, opa’s en oma’s, tantes en ooms, maar vooral van je ouders is enorm belangrijk. Een gevecht tegen je eetstoornis – of het nou boulimia, anorexia of binge eating is – kun je niet aangaan zonder de liefde van anderen. Ik merk dat ik veel aan mijn ouders hulp heb, al is het maar een knuff el of een aai over mijn bol. Als ik nu merk dat het slechter met mij gaat, omdat de eetstoornis het weer gaat overnemen, praat ik erover. Eerlijk zijn tegen mijzelf is het allerbelangrijkste! Ik ben nog niet genezen en ik heb een lange weg te gaan, maar ik weet zeker dat ik hier sterker uitkom. 14
15 Online Touch Home