Sylvia Huisman: ‘ De kunst doorgeven ’ Borduren, en ook haken, heb ik altijd leuk gevonden. Gewoon als hobby. Het meeste hangt thuis aan de muur, maar ook voor vrienden en bekenden heb ik het een en ander gemaakt. Ik heb nog nooit met mijn borduurwerken geëxposeerd en ook nog nooit iets verkocht. Het gaat me er gewoon om dat ik het leuk vind om te doen. Vroeger thuis handwerkte mijn moeder ook: voorgedrukt borduurwerk en breien. Zelfs mijn vader heeft een keer wat geborduurd. Het borduurwerk dat hier hangt is een pakket dat ik kreeg van mijn collega's bij mij afscheid van mijn eerste werkgever. Ik was toen 21. Vanaf die tijd ben ik fanatieker gaan handwerken. Op de middelbare school heb ik, als een van de laatsten, nog handwerkles gehad. Toen ben ik ook begonnen met het borduren van kruissteekpatronen. Andere borduurtechnieken, zoals Richelieu, wit borduren en Engels borduurwerk, heb ik me eigen gemaakt in de tijd dat ik als vrijwilligster werkte bij het Nederlands Centrum voor Handwerken (NCH), dat vroeger op het Spinveld zat. Ik heb dat ongeveer zes jaar met heel veel plezier gedaan, totdat het NCH in Breda opgeheven werd. Ik geef inmiddels bij mij thuis al tien jaar handwerkles aan kinderen tussen de zeven en dertien jaar. Nog steeds zijn er genoeg kinderen die liever hier komen handwerken dan dat ze thuis achter de computer zitten. Ik bied ze verschillende dingen aan, zoals borduren, haken en weven; na een aantal jaren zie je dan precies waar de voorkeur van het kind ligt. Zo wordt de kunst van het handwerken toch nog doorgegeven. Dat geeft mij een goed gevoel. Tekst: Yvonne van Winckel Foto: Arne van Alten
38 Online Touch Home