André van der Schoot: ‘ Eerst borduren, dan naar Thuis ’ ‘Emotioneel? Het is schitterend, maar ik heb er geen binding mee’, zegt André van der Schoot over de kragen, kleppen, vaandels en emblemen die hij met zijn borduurbedrijf maakt. ‘Voor ik dit bedrijf opzette, zat ik in de lederwaren. Holsters en riemen voor officieren maakte ik. Ons bedrijf heb ik in 1996 ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. Becla is de naam, dit is een samenvoeging van Betsie (mijn overleden vrouw), Bettine (mijn overleden dochter), Claudia (mijn enige overgebleven dochter) en mijn eigen naam: André. De pet van prins Willem-Alexander heeft een klep met een dubbele rij en eikels. Hij is namelijk generaal. Die klep heb ik voor hem gemaakt. Het borduursel is opgezet met een speciale draad, die een zeker gehalte aan goud bevat. Ik haal die draad uit Frankrijk, Lyon. Alleen daar wordt hij gemaakt. Hoe precies, dat is een familiegeheim. De prijs is er ook wel naar: een doosje kost makkelijk 400 euro. De staatsiekledij van het Koninklijk Huis en de adjudant van de koningin heeft borduursels met deze draad. Het borduurwerk is werkelijk schitterend, het ligt er mooi dik op, hierdoor heeft het diepte. Ik houd van dit handwerk, het is veel mooier dan machinaal borduurwerk. Daar heb je niks aan, dat kun je zo in de container gooien. Het leeft niet! Hoe lang ik doorga met ons bedrijf, weet ik niet. Maar voorlopig heb ik het nog druk genoeg. Vorige week heb ik een opdacht binnengekregen om een vaandel te maken voor de schutterij. Daar gaan weer heel wat uren in zitten. Ook ben ik druk met lezen, en sinds kort speel ik keyboard, waar ik elke dag weer beter op word. Als ik over een tijd afscheid neem van het werk en het leven hier, ga ik terug naar Thuis. Mijn overleden vrouw Betsie is daar al.’ Tekst: ®n Bekker Foto: Robbert Nijs
40 Online Touch Home