57

Judith Zijtregtop: Vier portretten Dit zijn portretten van mijn kinderen, afgeleid van schilderijen die ik eerder van ze heb gemaakt. Al tijdens het schilderen van het eerste portret wist ik dat ik met verf en doek nog niet alles uit het thema zou halen. Om het verder te onderzoeken koos ik ervoor om afgeleide portretten te maken en deze te borduren – als kunstenares ben ik namelijk gespecialiseerd in textiele vormgeving. Tegelijkertijd wilde ik er als moeder ook mijn visie op hun persoonlijkheid in leggen en ze meegeven dat ze hun plek op deze wereld verdienen, dat ze het waard zijn om geportretteerd te worden zoals ze zijn. Het gaat er dus niet om of het goed gelijkende portretten zijn; de lading ligt wat mij betreft voorbij het begrip ‘mooi’. Het zijn vier compleet verschillende portretten geworden, al heb ik in bepaalde zaken bewust gezocht naar gelijkwaardigheid. Qua formaat zijn ze bijvoorbeeld identiek en ze zijn alle vier gebaseerd op dezelfde soort foto, namelijk een klassenfoto. Om kunst te kunnen maken is het voor mij van belang dat het thema dicht bij me staat, maar verder is het uitdenken en ontwerpen een proces dat zich niet laat sturen. Wat dat betreft ben ik schepper en toeschouwer tegelijk. Ik begin ergens en geef het creatieve proces volop de ruimte. Voor de uitvoering heb ik een veel striktere benadering. Als het telpatroon af is, wijk ik daar bijvoorbeeld niet meer van af en ik stel mezelf duidelijke doelen. Het eigenlijke borduren is daarom een soort routinewerk, erg ontspannend en goed te combineren met het gezinsleven. Ook al zien en interpreteren mijn kinderen hun portretten anders dan ik dat doe, ze herkennen zichzelf erin. Als kunstenares en als moeder ben ik daar tevreden mee. Tekst: Joost van Stuijvenberg Foto: Johan van Dongen

58 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication