37

Jaklien Jansen De eenzame wolf E r was eens een heel gemeen wolvenbeest dat nooit eerder zó alleen was geweest Tja, hij had ook liever vriendjes gehad maar hij zou sterven als hij niks at En vriendschap sluiten met je prooi dat klinkt natuurlijk wel heel mooi maar geen enkel dier zou het hebben gepikt door z’n vriend aan de vork te worden geprikt D e wolf nam daarom een moedig besluit: met het jagen was het van nu af aan uit Hij trok toen de stoute schoenen aan en is naar het huis van de geitjes gegaan Per brief heeft hij ze toen duidelijk gemaakt dat hij zijn leven als schurk had gestaakt De geiten hapten niet dadelijk toe ze waren zijn sluwe streken reeds moe ‘Om jouw GELOOFWAARDIGHEID te checken willen we dat je je TANDEN laat TREKKEN!’ D E e eis van de geiten ging ver, zeker weten maar ’t gevaar te worden opgegeten had hen zó erg getraumatiseerd dat ze hun lesje wel hadden geleerd De wolf ging akkoord, met pijn in zijn hart Een heel nieuw leven, een frisse start Alles werd getrokken, tot de laatste tand en toen reikten de geitjes hem stevig de hand en innige vriendschap is er ontstaan De wolf had immers iets nobels gedaan Wat moest hij nu eten? hoor ik je denken De geitjes zouden hem geitenmelk schenken Ze maakten er pap van en hij at non-stop elke dag weer, alles héél netjes op Zij leefden heel lang en gelukkig zo voort omdat dat in sprookjes nu eenmaal zo hoort 35

38 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication