17

Dat was echt een slechte keus de vijfde was na één dag weg De zesde stond al voor mijn neus maar daarmee had ik ook al pech Hij zat belabberd in elkaar kon niet worden gered Wat te doen met zo’n barbaar? Ik heb hem aan de kant gezet De hemel bracht mij nummer zeven een geschenk van god Het teken werd gegeven want hij stond niet eens op slot Hij viel wel bijna uit elkaar het werkte voor geen meter Al stond hij altijd voor me klaar ik wilde meer en beter Dat vond ik bij nummer acht waar ik als een blok voor viel Toch blijft alles nu verdacht ik wantrouw ieder wiel Of zou het echt de ware zijn? Degene die mijn leven stuurt? Misschien is het weer grote schijn Ik geniet zolang het duurt Ineke Goes

18 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication