Hij vloog van de stoel en rukte de kast open. De deuren zwiepten heen en weer. Met veel geschreeuw begon hij de inhoud door de kamer te smijten. Lange broeken met hangers en al kon ik net ontwijken, truitjes en bloesjes vlogen door de kamer. Eerst was ik te perplex om de tierende man tot bedaren te brengen. Toen duwde ik hem hardhandig opzij, zodat hij zijn evenwicht verloor. Huilend als een klein kind lag hij op zijn knieën op de grond, stapels kledingstukken gleden geruisloos over de voorovergebogen gestalte heen. Toen hij zijn hoofd optilde, viel zijn blik op schoenen met hakjes. Zo hard hij kon begon hij ermee op de kast te timmeren. Het was een vreselijke vertoning. Het enige wat ik dacht was: wanneer houdt dit op? ‘Koopziek, koopziek, zie je dat dan niet?’ Ik ging naast hem op de grond zitten en schoof de lingerie opzij. ‘Pa,’ zei ik en ik hoorde mijn stem trillen, ‘pa, het is goed zo, ik begrijp het.’ Hij legde zijn hand op mijn schouder. Samen krabbelden we omhoog.
53 Online Touch Home