‘Ze ziet ons niet’, zegt Piep. ‘Ik loop wel even om.’ ‘Natuurlijk zie ik jullie wel, sufferds. Ik kan het verst zien van alle dieren van de savanne’, zegt Lara zachtjes. Lara is het gewend om aanbeden te worden. Dat is al eeuwen aan de gang. Ze zijn nu eenmaal de mooiste schepsels die er rondlopen. Veel knapper dan al die lelijke, rare, kleine, dikke en stinkende dieren. Van al die aandacht zijn giraffen behoorlijk arrogant geworden. Uit de hoogte. Door alle aanbidding is hun nek gewoon gegroeid. En gegroeid. Nog steeds groeit de nek van elke giraf een beetje wanneer er een ander wezen tegen hem opkijkt. Zodat ze neer kunnen kijken op alle misbaksels die er rondlopen. Hijgend komt Piep aangehuppeld. Ik moet écht gaan sporten, denkt hij. ‘Lara, mag ik je iets vragen?’ ‘Nee.’ Lotte Smits
22 Online Touch Home