De bergmarmotten zagen de nieuwkomers in de lucht. Ze keken telkens op en op een dag ontdekte een van hen het marmottenmeisje op de rug van de arend. Ze hoorden het rare geluid dat ze maakte en probeerden dat na te doen om haar aandacht te trekken. Op een dag gingen de steenarenden uit vliegen. Voor vertrek vertelden de ouders aan hun zoon dat hij hen moest volgen als ze pijlsnel naar beneden doken. De jonge bergmarmot verloor haar houvast toen de vogels hun duikvlucht inzetten. Ze schoof van de rug van haar vriendje en buitelde naar beneden. Onderwijl luid fluitend. Haar familie zag het gebeuren en floot terug. Maar tot op de dag van vandaag is de jonge marmot niet teruggevonden. Sindsdien fluiten de marmotten als er roofvogels overvliegen. Want ze blijven hopen eens hun oude familielid op de rug van de steenarend terug te zien. Helen Smeeman
34 Online Touch Home