voorovergebogen bij de lama staan en verbaasde zich over de bijtjes die soms uit zijn bek kwamen. Daarop vroeg hij de boer een stofzuiger te halen, stopte de slang van de stofzuiger in de bek van de lama zo ver hij kon (de vrouw van de boer kwam haastig met verlengsnoer en stekker aangesneld) en zette het ding aan. De bijen werden zo uit de maag gezogen en de lama stond al gauw weer op zijn poten. Eén eigenwijs werkbijtje echter had zich verscholen achter een zenuw in de voormaag. Zij was het langzamerhand zat om steeds maar de lekkerste hapjes te brengen naar die vadsige, verwende koninginnebij, die almaar dikker werd. Nog steeds, elke keer als dat bijtje zich verroert en de zenuw raakt, moet de lama niesen en spuugt daarbij. Misschien vliegt het bijtje ooit naar buiten... Pas dan zal de lama ophouden met spugen. Irma de Boer-Boekhooven
46 Online Touch Home