Ze wilde naast hem vliegen, en minderde vaart. Zachtjes raakten hun vleugels elkaar, kleine vonkjes sloegen over en weer. Ze keken elkaar aan en wisten dat ze voor elkaar bestemd waren. Hij vertelde dat hij ooit over de vijver was gevlogen en haar had gezien. Sindsdien was zij niet meer uit zijn gedachten geweest en had hij haar ook niet meer uit het oog verloren. Samen maakten ze zich los van de troep. Hij gitzwart en zij witter dan wit. Ze begonnen aan de afdaling en streken neer op een mooie plek, omhelsden elkaar innig en zwoeren eeuwige trouw. Maar voordat ze zich echt zouden verenigen, vroeg hij haar om nog eventjes geduld te hebben. Hij begon bij zichzelf de meest zachte haarpennetjes uit zijn verendeken te trekken. Hij vlocht en smeedde een gitzwarte glanzende ring en schoof deze voorzichtig omhoog over de zachtrode snavel van zijn toekomstige geliefde. En zo komt het, dat als de witte knobbelzwanen verliefd worden, hun halzen langer en witter worden en de zwarte knobbel boven hun snavel zwarter dan zwart. Clariet Versteeg
62 Online Touch Home