Hmmm. De koning dacht na. Dat leek hem wel wat. Hoefde hij niets meer te doen. Kon hij de hele dag bananen eten en een beetje gevlooid worden door zijn vrouw. ‘Ben je helemaal betoeterd!’ schreeuwde koningin Habitat vanuit de woonkamer. ‘Zij eruit of ik eruit.’ Oefff. Daar moest de koning even over nadenken. Hij slingerde van boom naar boom, totdat hij aan de andere kant van het eiland op het zand plofte. Bingo! Wat was hij toch slim. De zee! Dat hij daar niet eerder aan had gedacht! Ge-ni-aal. Met een handvol schelpen keerde de koning terug. Eén voor één plakte hij ze op de rug van de slakken. En zo is het gekomen. Dankzij de boze vrouw van de koning en zijn liefde voor haar, dragen slakken hun huisjes op hun rug. Birgit de Bruijne
90 Online Touch Home