Terwijl de meeste Suzuki 250-motoren een boring en slag hadden van 54 x 54 mm, had de Twin Ace een toermotorconfi guratie van 52 x 58 mm. Het krachtige elektrische systeem vereiste het monteren van bougiekappen met hoogfrequente “ruis” -onderdrukking om eventuele radio- en tv-storing te voorkomen die de fi ets kon veroorzaken. Dit was een wereldprimeur. Een kenmerk waaraan berijders zich moeilijk konden aanpassen, was de roterende versnellingsbakbediening. Dat betekent dat de bediening niet blokkeert na het inschakelen van de hoogste versnelling. Hierdoor kon een berijder van de vierde versnelling doorschakelen naar neutraal en dan naar de eerste versnelling. Hoewel het handig kan zijn in stadsverkeer, kan het onbedoeld een gevaarlijke situatie veroorzaken bij hoge snelheden. Bij het inschakelen van de richtingaanwijzer, klonk een zoemer als waarschuwing van de berijder. De gereedschapsset bevatte als optie een ‘reparatielampje’, een soort zaklamp met twee meter kabel en een contactdoos in het gereedschapsvak. Een bagagedrager werd standaard achterop gemonteerd, evenals white wall banden en een brandstofmeter bestaande uit een doorzichtige huls op de benzinetank. Verdere opties waren onder meer beenbeschermers en een voorruit die op het stuur kon worden gemonteerd. Op beide zijpanelen waren Colleda-insignes aangebracht en het Suzuki “S”logo was aangebracht op bouten, deksels, rubberen onderdelen en zelfs de claxon. Hiermee kreeg de ambitie van Suzuki een nadrukkelijke vorm. De voorvork van geperst staalplaat met draagarmen was een opvallend kenmerk van de klassieke Japanse stijl uit de jaren 50. Om een gelijke indruk te bewaren waren de poten van de telescopische voorvork van de TA omsloten in stijlvolle geperste metalen omhulsels. Metalen kappen omsloten het stuur en de koplamp. het voorspatbord was voorzien van zijpanelen. Al dit plaatwerk is verwijderd op het volgende model (TB). Om plaats te bieden aan de grote kettingkast, moest het onderste bevestigingspunt van de achterschokdemper erboven worden gemonteerd, de beide bovenste bevestigingspunten van de achterschokdempers zaten op speciale beugels die in het zadel staken. Links: Hoefi jzervormige koplamp was een Suzuki-stijlkenmerk dat doorging tot de GT750J van 1972. Rechts: Om plaats te bieden aan de grote kettingkast, moest het onderste bevestigingspunt van de achterwielophanging erboven worden gemonteerd, dus de bovenste bevestigingspunten waren op speciale beugels die in de stoel staken. Kwaliteit en afwerking waren van het hoogste niveau en de motor bleek zeer robuust te zijn. Een lange test op de weg van die dag zei hij: “Ik zou willen beginnen dat het comfort ons minder gedoe heeft gegeven dan bijna alles wat we eerder beschikbaar hadden, inclusief een paar auto’s. Het was vooral erg leuk.“ De Suzuki TA Twin Ace werd gedurende twee jaar (1960/61) geproduceerd. Dit model kreeg een zeer belangrijke plaats in de motorgeschiedenis toen Suzuki het op de markt bracht als de eerste 250 Suzuki en de laatste 250 Colleda. Wordt vervolgd Verhaal en foto’s: Geoffrey Ellis De afgebeelde Suzuki/Colleda TA is eigendom van en authentiek gerestaureerd door Mick Bulman. Motor: NOOT VAN DE REDACTIE Kwaliteit stond bovenaan bij de fi rma SUZUKI en men verbeterde de modellen naar de al eerder in het verhaal genoemde T10, T20, T250 en GT250. Deze werden weer opgevolgd door de zwaardere versies, de T500, GT500 en GT750. Daarna ging men over op 4-takt aangedreven machines zoals de GS series en later ook de Katana’s. In de volgende bladen kom ik hier nog op terug. Uitraard kan het zijn dat ik niet volledig ben, maar dat was hierbij ook niet mijn bedoelng. Suzuki Colleda TA 250: Specifi caties tweecilinder, luchtgekoeld, 2-takt Capaciteit: Startsysteem: Carburateur: Smering: Premix; Bandenmaat: Voorvering: Droog gewicht: Max. Pk: Max. Snelheid: 246cc (52 boring x 58 slag) elektrische start 2 x 20 mm Villiers Mikuni 1 deel olie: 15 delen benzine 3,25 x 16 telescopische vorken 148 kg 18 bij 7.000 tpm 130 km/uur Brandstofverbruik: 45 km/liter
10 Online Touch Home