sord’ bezoek van alle deelnemers en vrijwilligers aan Plaswijck Park, waar de dieren worden bewonderd en er volop gebruik wordt gemaakt van de vele attracties. De totstandkoming van dit stukje vindt plaats vlak na het beëindigen van het Zomerkamp 2016. We zijn nog een tikkie moe van het harde werken, maar we kijken wederom terug op drie fantastische dagen. Wat was het mooi weer en wat was het weer gezellig! Wat hebben we genoten van de blije gezichten van de ruiters, van elkaar en van onze trouwe viervoeters. En wat hebben we weer veel beleefd. De verhalen die te vertellen zijn, zijn eindeloos. En iedere deelnemer zal ongetwijfeld zijn of haar eigen hoogtepunten hebben gehad. Toch zullen wij ons het kampje van 2016 met name herinneren door de unieke samenwerking en vriendschap tussen één van de deelnemers en één van de vrijwilligers. Onafscheidelijk waren ze, deze twee jongens. Drie dagen lang zag je de één niet zonder de ander, ook al had deze deelnemer ook een volwassen begeleider. Samen aan tafel, samen aan de pannenkoek, samen aan het knutselen van medailles en het maken van een piratenschip, samen op buitenrit, samen in Plaswijck, één op het paard en de ander daarnaast, samen één partij in het watergevecht tegen de instructrice en de vrijwilligers… En we hebben soms maar niet gekeken naar de snelheid waarmee de één de rolstoel van de ander rondreed. Ties en Jort, een uniek setje, vooral als je beseft dat Ties met zijn 13 jaar verreweg de jongste vrijwilliger ooit is geweest op een zomerkampje! Als de vermoeidheid is gezakt en de gebeurtenissen zijn gedeeld, zullen we ongetwijfeld al gaan uitkijken naar de volgende zomer. Want behalve vakantie brengt die wederom dat unieke Hazelaar-ponykamp! En daar wil je toch bij zijn! Moniek Meijer en Lottie Kok
36 Online Touch Home